بيماري لپتوسپيروز
لپتوسپيروزيس يك بيماري باكتريايي است كه توسط عضوهاي بيماري زاي جنس هاي لپتوسپيرا ايجاد مي شود .اين بيماري هم درحيوان وهم درانسان اثر مي گذارد وبه غيرازكاهش توليد حيوانات ، يك زئونوز اكتسابي حرفه اي عادي (بيماري عفوني اكتسابي ازحيوانات ) كارگران كشاورزي دربسياري ازكشورها است .ارگانيسم سببي يك اسپيروكت است كه درسال 1914 از موارد انساني ودركشورژاپن جداشد وليپتوسپيرا ايكتروهمورا ژيه نامگذاري شده ،اكنون مي دانيم كه اين فقط يكي از200 پاتوژني است كه بين 7جنس و23سروتيپ درسرتاسرجهان پخش شده است .
اپيدميولوژي لپتوسپيروزيس كليه ميزبان اوليه وثانويه راگرفتار ميكند ، .ميزبانهاي اوليه بيشتر بدون نشانه هستند درصورتيكه ميزبانهاي ثانويه دربيشتر كيسه ها نشانه هاي بيماري را نشان خواهند داد.
هردوميزبان اوليه وثانويه لپتوسپيروز را در ادرار مي ريزند ومي توانند بيماري به ديگر حيوانات وانسان انتقال بدهند ، با اينكه موارد انسان به انسان به ندرت گزارش شده اند .
نشانه هاي حاد لپتوسپيروزيس شامل آگالاكتيه ناگهاني در ماده هاي شيرساز ، ايكتروس وهموگلوبينوري درجوانترها ،نفريت وهپاتيت درسگ ها ومننژيت است .لپتوسپيروزيس مزمن مي تواند باعث سقط ، مرده زائي ،كوچك زايي ونازائي بشود .بيشتر حيوانات عفوني شده باحالت مزمن باقي مي مانند همانند ناقل هاي علامتي براي زندگي با ارگانيسم هايي كه دركليه ودستگاه توليد مثل موضعي مي شوند .اسبها مي توانند دوره هاي آفتالمي راتوسعه دهند مانند يك نتيجه لپتوسپيروزيس درانسان ، لپتوسپيروزيس مي تواند سبب سردرد ، تب ، سرماخوردگي ، عرق وميالگيا شود .
ديگر نشانه ها ممكن است شامل خواب آلودگي ، درد مفصل وافزايش دوره ناخوشي است .
تعداد زيادي ازسروارهاي ايكتريك بيماري زا ممكن است سبب جانديس ، خونريزي ريه ها ومرگ شود ، درصورتيكه ايكتريك نبوده هاي آرام كننده لپتوسپيروزيس شايد ، بيشتر فرم هاي معمول نشانه هاي عفوني است ومي تواند درطبيعت مزمن شود ويك تركيب كننده دچار مرض (دماغي ) براي ظهور علائم كلينيكي شان داشته باشد .
دراستراليا لپتوسپيروزيس كلينيكي درگاو (هاردجو – پومونا –زانوني ) وخوك (پومونا ، تاراسوي و bratislava ) ايجاد مي شود .كيس هاي وحشي درگوسفند (هاردجو ) اسبها (پومونا ) وسگها (كوپنهاگني ، اوستراليس ) ايجاد مي شوند كيس هاي وحشي گزارش شده اند درانسانها با اوستراليس وزانوني .عمدتا دركشورهاي قرارگرفته درمدارهاي جهان وسروتيپ هاردجو ، عمدتا باتعدادي ازپومونا واحيانا تاراسووي درمناطق ملايم استراليا همه مواردي كه درمورد سروتيپ ها ثبت شده اند دربررسي هاي سرمي ، دركشور ايسلند آرام حمل مي كند .گزارش هاي حيواني وانساني لپتوسپيروزيس ازمناطق گرمسيري عادي هستند به انضمام آمريكاي جنوبي ، جنوب شرق آسيا وجزيره هاي اقيانوس هند هرچند اطلاعات كمي ازبيماري درجزيره هاي اقيانوس آرام غربي دردسترس است براي مثال اپيدمي لپتوسپيروزيس هموراژيك درنيكاراگوئه ثبت شده وآندمي عفوني ازويتنام وشيلي گزارش شده است بخوبي تأثير جمعي بومي لپتوسپيروزيس مسئول ايجاد دربيماري درمسافران اين ناحيه شده است واين بيماري مي تواند مانند يك پيشرفت فشاري توريستهاي صنعتي دراقيانوس آرام اثر بكند .برطبق نظريه ديگران شيوع لپتوسپيروزيس دركالدوويناي جديدخيلي زياد وبايك شيوع ساليانه 180 مورد ازهر يكصد هزارنفر جمعيت وشيوع زياد عفونت چشمي است بررسي هاي سرولوژيكي درچندين كشور اقيانوسي منتقل شده است وتعدادي ازسروتيپ هاي مشترك ( زئونوز ) مؤثر ازخوكها وگاوها بدست آورده شده است وشامل لپتوسپيرا پومونا ، هاردجو تاراسوي و لپتوسپيرا كوپنهاگني مي باشد آنهايي كه دراستراليا پيداشده اند براي واكسنهاي تجاري دردستري مي باشند آن تعداد ازسروتيپها كه برسميت شناخته نشده اند نيز دراستراليا تشخيص داده شده اند ازتكرارنوشته ها معلوم مي شود كه تصاوير لپتوسپيروزيس درجزيره هاي اقيانوس دور ازكامل شدن است ومطالعه جامع عفونتها درحيوانات مزرعه اي درمعرض قراردادن حرفه اي بيماري تأخير شده است .اين خيلي دقيق مي باشد ازوقتي كه بيماري بخاطر استفاده ازواكسن درحيوانات ، كنترلي شده است كشت فراوان موز و محصولات ميوه اي ديگر درمناطق باراني وكشورهاي گرمسيري جزيره اي ممكن است كه درتعداد زيادي از مخزنهاي بدردنخور عفونت نتيجه بدهد ومربوط بامربوط ساختن ناخوشي غيرقابل تشخيص است فشارهاي اصلي وجستجوگرانه بيماري دركشورهاي زيادي تشخيص آزمايشگاهي عفونت است كه اين روشهاي قديمي تستهاي سرولوژيكي مورد استفاده ازتستهاي آگلوتيناسيون ميكروسكوپي ناشي ازسختي دركشت ارگانيسم است .اين تست معمولا محدود است به منابع آزمايشگاهي براي ذخيره كشتهاي تمام سروتيپها كه براي احيتاج درفرمهاي كارآمد ودررسانه هاي گروهي تخصصي وحالتهاي مختلف حفظ كرده اند .يك غيرسروتيپ مخصوص ELISA اخيرا توسعه داده شده واستفاده شده است براي نظارت مفهومها درآرژانتين واين مزيتهايي دارد كه تكنولوژي به آساني انتقال داده شده است به مناطقي كه به منابع آزمايشگاهي دسترسي ندارند .همچنين در10سال گذشته واكنش رشته پليمراز(PCR ) درتعيين عاملهاي مستقيم عفوني ازنمونه هاي كلينيكي استفاده شده است واين يك روش تحقيق پذيرفته شده دربسياري ازجاها مي شود روشهاي مورد استفاده (PCR ) براي تشخيص لپتوسپيروزيس مقاله هايي گزارش داده شده اند ومزيت هاي يك (PCR) براي تستهاي تشخيصي لپتوسپيروزيس سريع مخصوص وتعيين وضع عفونت شايع هستند چنين تستي روي بافت وادرار مي تواند خيلي مفيد باشد دريك بررسي حيوانات غيرمفيد و اهلي درتعيين كردن عفونت درجمعيتهاي روستايي باشد .
لپتوسپيروزيس يك بيماري باكتريايي است كه توسط عضوهاي بيماري زاي جنس هاي لپتوسپيرا ايجاد مي شود .اين بيماري هم درحيوان وهم درانسان اثر مي گذارد وبه غيرازكاهش توليد حيوانات ، يك زئونوز اكتسابي حرفه اي عادي (بيماري عفوني اكتسابي ازحيوانات ) كارگران كشاورزي دربسياري ازكشورها است .ارگانيسم سببي يك اسپيروكت است كه درسال 1914 از موارد انساني ودركشورژاپن جداشد وليپتوسپيرا ايكتروهمورا ژيه نامگذاري شده ،اكنون مي دانيم كه اين فقط يكي از200 پاتوژني است كه بين 7جنس و23سروتيپ درسرتاسرجهان پخش شده است .
اپيدميولوژي لپتوسپيروزيس كليه ميزبان اوليه وثانويه راگرفتار ميكند ، .ميزبانهاي اوليه بيشتر بدون نشانه هستند درصورتيكه ميزبانهاي ثانويه دربيشتر كيسه ها نشانه هاي بيماري را نشان خواهند داد.
هردوميزبان اوليه وثانويه لپتوسپيروز را در ادرار مي ريزند ومي توانند بيماري به ديگر حيوانات وانسان انتقال بدهند ، با اينكه موارد انسان به انسان به ندرت گزارش شده اند .
نشانه هاي حاد لپتوسپيروزيس شامل آگالاكتيه ناگهاني در ماده هاي شيرساز ، ايكتروس وهموگلوبينوري درجوانترها ،نفريت وهپاتيت درسگ ها ومننژيت است .لپتوسپيروزيس مزمن مي تواند باعث سقط ، مرده زائي ،كوچك زايي ونازائي بشود .بيشتر حيوانات عفوني شده باحالت مزمن باقي مي مانند همانند ناقل هاي علامتي براي زندگي با ارگانيسم هايي كه دركليه ودستگاه توليد مثل موضعي مي شوند .اسبها مي توانند دوره هاي آفتالمي راتوسعه دهند مانند يك نتيجه لپتوسپيروزيس درانسان ، لپتوسپيروزيس مي تواند سبب سردرد ، تب ، سرماخوردگي ، عرق وميالگيا شود .
ديگر نشانه ها ممكن است شامل خواب آلودگي ، درد مفصل وافزايش دوره ناخوشي است .
تعداد زيادي ازسروارهاي ايكتريك بيماري زا ممكن است سبب جانديس ، خونريزي ريه ها ومرگ شود ، درصورتيكه ايكتريك نبوده هاي آرام كننده لپتوسپيروزيس شايد ، بيشتر فرم هاي معمول نشانه هاي عفوني است ومي تواند درطبيعت مزمن شود ويك تركيب كننده دچار مرض (دماغي ) براي ظهور علائم كلينيكي شان داشته باشد .
دراستراليا لپتوسپيروزيس كلينيكي درگاو (هاردجو – پومونا –زانوني ) وخوك (پومونا ، تاراسوي و bratislava ) ايجاد مي شود .كيس هاي وحشي درگوسفند (هاردجو ) اسبها (پومونا ) وسگها (كوپنهاگني ، اوستراليس ) ايجاد مي شوند كيس هاي وحشي گزارش شده اند درانسانها با اوستراليس وزانوني .عمدتا دركشورهاي قرارگرفته درمدارهاي جهان وسروتيپ هاردجو ، عمدتا باتعدادي ازپومونا واحيانا تاراسووي درمناطق ملايم استراليا همه مواردي كه درمورد سروتيپ ها ثبت شده اند دربررسي هاي سرمي ، دركشور ايسلند آرام حمل مي كند .گزارش هاي حيواني وانساني لپتوسپيروزيس ازمناطق گرمسيري عادي هستند به انضمام آمريكاي جنوبي ، جنوب شرق آسيا وجزيره هاي اقيانوس هند هرچند اطلاعات كمي ازبيماري درجزيره هاي اقيانوس آرام غربي دردسترس است براي مثال اپيدمي لپتوسپيروزيس هموراژيك درنيكاراگوئه ثبت شده وآندمي عفوني ازويتنام وشيلي گزارش شده است بخوبي تأثير جمعي بومي لپتوسپيروزيس مسئول ايجاد دربيماري درمسافران اين ناحيه شده است واين بيماري مي تواند مانند يك پيشرفت فشاري توريستهاي صنعتي دراقيانوس آرام اثر بكند .برطبق نظريه ديگران شيوع لپتوسپيروزيس دركالدوويناي جديدخيلي زياد وبايك شيوع ساليانه 180 مورد ازهر يكصد هزارنفر جمعيت وشيوع زياد عفونت چشمي است بررسي هاي سرولوژيكي درچندين كشور اقيانوسي منتقل شده است وتعدادي ازسروتيپ هاي مشترك ( زئونوز ) مؤثر ازخوكها وگاوها بدست آورده شده است وشامل لپتوسپيرا پومونا ، هاردجو تاراسوي و لپتوسپيرا كوپنهاگني مي باشد آنهايي كه دراستراليا پيداشده اند براي واكسنهاي تجاري دردستري مي باشند آن تعداد ازسروتيپها كه برسميت شناخته نشده اند نيز دراستراليا تشخيص داده شده اند ازتكرارنوشته ها معلوم مي شود كه تصاوير لپتوسپيروزيس درجزيره هاي اقيانوس دور ازكامل شدن است ومطالعه جامع عفونتها درحيوانات مزرعه اي درمعرض قراردادن حرفه اي بيماري تأخير شده است .اين خيلي دقيق مي باشد ازوقتي كه بيماري بخاطر استفاده ازواكسن درحيوانات ، كنترلي شده است كشت فراوان موز و محصولات ميوه اي ديگر درمناطق باراني وكشورهاي گرمسيري جزيره اي ممكن است كه درتعداد زيادي از مخزنهاي بدردنخور عفونت نتيجه بدهد ومربوط بامربوط ساختن ناخوشي غيرقابل تشخيص است فشارهاي اصلي وجستجوگرانه بيماري دركشورهاي زيادي تشخيص آزمايشگاهي عفونت است كه اين روشهاي قديمي تستهاي سرولوژيكي مورد استفاده ازتستهاي آگلوتيناسيون ميكروسكوپي ناشي ازسختي دركشت ارگانيسم است .اين تست معمولا محدود است به منابع آزمايشگاهي براي ذخيره كشتهاي تمام سروتيپها كه براي احيتاج درفرمهاي كارآمد ودررسانه هاي گروهي تخصصي وحالتهاي مختلف حفظ كرده اند .يك غيرسروتيپ مخصوص ELISA اخيرا توسعه داده شده واستفاده شده است براي نظارت مفهومها درآرژانتين واين مزيتهايي دارد كه تكنولوژي به آساني انتقال داده شده است به مناطقي كه به منابع آزمايشگاهي دسترسي ندارند .همچنين در10سال گذشته واكنش رشته پليمراز(PCR ) درتعيين عاملهاي مستقيم عفوني ازنمونه هاي كلينيكي استفاده شده است واين يك روش تحقيق پذيرفته شده دربسياري ازجاها مي شود روشهاي مورد استفاده (PCR ) براي تشخيص لپتوسپيروزيس مقاله هايي گزارش داده شده اند ومزيت هاي يك (PCR) براي تستهاي تشخيصي لپتوسپيروزيس سريع مخصوص وتعيين وضع عفونت شايع هستند چنين تستي روي بافت وادرار مي تواند خيلي مفيد باشد دريك بررسي حيوانات غيرمفيد و اهلي درتعيين كردن عفونت درجمعيتهاي روستايي باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا در صورت امكان نظر ارزشمندتان را درج فرمايند