گفت بیماری مرا این بخت داد/کآمد این سلطان بر من بامداد/ /
ای خجسته رنج و بیماری و تب/ای مبارک درد و بیداری شب //
نک مرا در پیری از لطف و کرم /حق چنین رنجوری ای داد و سقم //
درد پشتم داد هم تا من ز خواب/برجهم هر نیم شب لابد شتاب //
تا نخسبم جمله شب چون گاومیش/ دردها بخشید حق از لطف خویش //
رنج گنج آمد که رحمت ها در اوست/مغز تازه شد، چو بخراشید پوست//
ابيات بالا از مولانا جلال الدين مولوي بلغي متخلص به ملاي روم است عناوين مختلفي را ميتوان به اين ابيات داد از جمله تسليم مخلوق در برابر خالق پاك و بي همتا . بدترين عنوان را من انتخاب كرده ام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا در صورت امكان نظر ارزشمندتان را درج فرمايند