پنجشنبه، بهمن ۱۵، ۱۳۸۸

PERSIAN GOLF

سالها پيش مجله وزين توفيق ستون ثابتي داشت تحت عنوان تابلوهاي تماشايي كه در اين ستون از تابلوهاي بي مسما ذكر به ميان مي امد بر ان روال در شهر گشتي ميزنيم اول اينكه در اكثر تابلوهاي شهر بدون اينكه ضرورتي داشته باشد هم معادل فارسي و هم معادل انگليسي نوشته شده است حالا ممكن است به تعداد انگشتان دست مراجعه كننده فارسي ندان وجود داشته باشد انهم فوقش به شهرداري يا بيمارستان مراجعه ميكند ديگر نوشتن صندوق قرض الحسنه به زبان انگليسي چه صيغه اي است چون اساسا انگليسها كه قرض الحسنه ندارند در ثاني اسامي واقعا بي موردي در تعدادي از تابلوها هست مثل چلوكبابي حافظ – قصابي شهريار – سمساري سعدي – سلماني مولوي – كفاشي ابن سينا – سبزي فروشي ابوريحان – ميوه فروشي جامي . قطعا اين بزرگان هيچ زماني اين مشاغل را نداشته اند ميشود اين اسامي را بصورتي عوض كرد كه به اين بزرگان و دانشمندان و مفاخر توهين نشود . تابلوهاي كوچه ها و پاره اي خيابانها هم جالب است پاره اي از كوچه ها داراي اسم فرديست چهاركلمه اي كه بخاطر سپردن ان مشكل و غيرممكن است اگر قرار است اين خيابان يا كوچه به اسم فردي باشد حداقل يك كلمه از اسم شريف او اورده شود نه نام نام خانوادگي پسوند و پيشوند و نسب فاميلي و كنيه . خليج فارس براي ما خيلي اهميت دارد كه قلم از بيان اهميت ان ناتوان است ولي در شهر يك خيابان به نام خليج فارس نداريم . اصلا بهتر است يك خيابان به نام خليج فارس و يك خيابان به نام پرشين گلف داشته باشيم تا همه بدانند كه خليج فارس همان PERSIAN GOLF است در هر شهري هم يك خيابان بنام درياي مازندران داشته باشيم و يا خزر و يا كاسپين . چرا ما در شهر خيابان و يا كوچه اي به نام ايران يا وطن يا ميهن نداشته باشيم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

لطفا در صورت امكان نظر ارزشمندتان را درج فرمايند