يكي از شاعران بلند پايه ميفرمايد
برلب جوي نشين و گذر عمر ببين
اين حكايت زجهان گذران مارابس
در واقع شاعر گرانمايه به زبان زمان خودش ميفرمايد در خانه اگر كس است يك حرف بس است و يا عاقلان را اشارتي كافيست . ومتاسفانه ما اكثرا غافليم از خود از عمر از ديگران از جهان از همه و همه . سه روز پيش با همكاري اداري كه روزانه بيشتر از اين كه با فاميلمان زير يك سقف باشيم با همكاران اداري انهم هوشيار و نه خواب زير يك سقفيم ولي بازهم از هم غافليم چون وقتي من گفتم فلاني چراديروز پيامك زدم جواب ندادي گفت در بيمارستان بستري بودم و من شرمنده شدم كه چرا از او غافل بودم فردايش به او زنگ زدم و احوالاتش را پرسيدم و ديروز هم از بين شماره هاي تلفن داخل موبايلم شانسي يكي را انتخاب كردم و بصورت پيامك سلامي عرض كردم و نوشتم فلاني قرار نيست كه فقط وقتي باهم كار داريم به ياد هم باشيم و پيامك را فرستادم ديدم زنگ زد و گفت حيفم امد اين احساس زلالت را با اس ام اس پاسخ دهم براي همين زنگ زدم با هم صحبت كرديم تصميم دارم هرازچندگاهي شانسي به كسي كه مطمئنم كارش ندارم پيامكي بزنم عمر كوتاهتر از ان است كه فكر ميكنيم و ما غافليم بارها در مسير رفت و امد روزانه مان از جلوپارك يا ميدان يا فلكه اي رد شده ايم بدون اينكه به گلهاي قشنگ داخلش نگاه كنيم بهر ما ايد عجله داريم براي تابستان تابستان كه امد و گذشت عجله داريم براي پاييز ... در صف نانيم عجله داريم در نوبت دكتريم عجله داريم در اداره هستيم عجله داريم كه زود وقت اداري تمام شود و به خانه برسيم همه اش عجله داريم . اهنرباي مرگ بسيار بسيار قويست مارا بشدت و با عجله بسوي خود ميكشد و ما غافليم . اگر رئيس يا مديريم غافليم . از اطرافيان غافليم دلمان به تملق اطرافيان خوش است فقط به چند نفر از كاسه ليسان دور وبر خو.دمان توجه داريم بقيه را فراموش كرده ايم غافل از اينكه در روز توديع -اين متملقين حتي زحمت حمل پتوي اهدايي روز توديع را هم براي ما نميكشند چون بايد تملق مدير يا رئيس جديد را بكنند و من چه بسيار ديده ام از اين متملقان . كوتاهترين راه براي اثبات وفاداري متملقان پرسش از رئيس قبلي است كه ايا اين افراد دور وبر ما از زمان افتادن از تخت رئيس قبلي چند بار يك زنگ تلفن خشك و خالي به او زده اند !غافليم از اينكه خوشحالي ما براي بزرگ شدن فرزندانمان مساويست با پير شدن والدينمان وقتي سواريم از پياده ها غافليم و حق را به خودمان ميدهيم وقتي پياده ايم از سواره غافليم و حق را به خودمان ميدهيم از حال همديگر غافليم
نوشته شد در ساعت 21 روز پنجشنبه هشتم بهمن
برلب جوي نشين و گذر عمر ببين
اين حكايت زجهان گذران مارابس
در واقع شاعر گرانمايه به زبان زمان خودش ميفرمايد در خانه اگر كس است يك حرف بس است و يا عاقلان را اشارتي كافيست . ومتاسفانه ما اكثرا غافليم از خود از عمر از ديگران از جهان از همه و همه . سه روز پيش با همكاري اداري كه روزانه بيشتر از اين كه با فاميلمان زير يك سقف باشيم با همكاران اداري انهم هوشيار و نه خواب زير يك سقفيم ولي بازهم از هم غافليم چون وقتي من گفتم فلاني چراديروز پيامك زدم جواب ندادي گفت در بيمارستان بستري بودم و من شرمنده شدم كه چرا از او غافل بودم فردايش به او زنگ زدم و احوالاتش را پرسيدم و ديروز هم از بين شماره هاي تلفن داخل موبايلم شانسي يكي را انتخاب كردم و بصورت پيامك سلامي عرض كردم و نوشتم فلاني قرار نيست كه فقط وقتي باهم كار داريم به ياد هم باشيم و پيامك را فرستادم ديدم زنگ زد و گفت حيفم امد اين احساس زلالت را با اس ام اس پاسخ دهم براي همين زنگ زدم با هم صحبت كرديم تصميم دارم هرازچندگاهي شانسي به كسي كه مطمئنم كارش ندارم پيامكي بزنم عمر كوتاهتر از ان است كه فكر ميكنيم و ما غافليم بارها در مسير رفت و امد روزانه مان از جلوپارك يا ميدان يا فلكه اي رد شده ايم بدون اينكه به گلهاي قشنگ داخلش نگاه كنيم بهر ما ايد عجله داريم براي تابستان تابستان كه امد و گذشت عجله داريم براي پاييز ... در صف نانيم عجله داريم در نوبت دكتريم عجله داريم در اداره هستيم عجله داريم كه زود وقت اداري تمام شود و به خانه برسيم همه اش عجله داريم . اهنرباي مرگ بسيار بسيار قويست مارا بشدت و با عجله بسوي خود ميكشد و ما غافليم . اگر رئيس يا مديريم غافليم . از اطرافيان غافليم دلمان به تملق اطرافيان خوش است فقط به چند نفر از كاسه ليسان دور وبر خو.دمان توجه داريم بقيه را فراموش كرده ايم غافل از اينكه در روز توديع -اين متملقين حتي زحمت حمل پتوي اهدايي روز توديع را هم براي ما نميكشند چون بايد تملق مدير يا رئيس جديد را بكنند و من چه بسيار ديده ام از اين متملقان . كوتاهترين راه براي اثبات وفاداري متملقان پرسش از رئيس قبلي است كه ايا اين افراد دور وبر ما از زمان افتادن از تخت رئيس قبلي چند بار يك زنگ تلفن خشك و خالي به او زده اند !غافليم از اينكه خوشحالي ما براي بزرگ شدن فرزندانمان مساويست با پير شدن والدينمان وقتي سواريم از پياده ها غافليم و حق را به خودمان ميدهيم وقتي پياده ايم از سواره غافليم و حق را به خودمان ميدهيم از حال همديگر غافليم
نوشته شد در ساعت 21 روز پنجشنبه هشتم بهمن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا در صورت امكان نظر ارزشمندتان را درج فرمايند