غذا
از دید علمی، غذا به مجموعه موادی گفته م یشود، که پس از خورده شدن توسط طیور،
مقادیری از آن مجموعه مواد به وسیله دستگاه گوارش بدن آن ها قابل هضم و جذب باشند،
و مورد استفاده قرار گیرند.غذا مبین مواد خوراکی است.
برای مثال: با آن که تمام اجزاء سازنده و متشکله کنجاله ها .مانند: کنجاله سویا.، پس از
خورده شدن توسط طیور، به وسیله دستگاه گوارش آن ها قابل هضم و جذب نم یباشند، با
این حال، به طور عموم و عرفاً، با هم غذا نامیده می شوند.
مواد مغذی
ترکیباتی از غذا است ،که پس از تغذیه آن ،مورد استفاده طیور قرار م یگیرند.
کنجاله
تفاله سویا، کنجد، آفتابگردان و سایر دان ههای روغنی است، که به رو شهای مختلف روغن
آن ها را گرفته باشند.
یادآوری- کنجاله خوراک حیوانات علفخوار و طیور است.
طیور
منظور، هر یک از گون ههای مرغ، بوقلمون، اردک، کبک، غاز و بلدرچین است.
جیره غذایی طیور
حد متعادل مواد اولیه خوراکی است، که سبب بقاء و نگاهداری طیور زنده شده، و رشد و
تولید طیور را به گونه شایسته تامین نموده، و از بروز نشان ههای حاصله از کمبود مواد
خوراکی در طیور جلوگیری نماید.
میزان جیره غذایی طیور بر پایه: نژاد، نوع، جنس، سن و چگونگی شرایط تولید طیور،
گوناگون است.
مواد اولیه خوراکی با منشاء گیاهی برای تغذیه طیور:
.Sunflower Oil. 1-4 روغن آفتابگردان
کلیات:
برای استخراج روغن آفتابگردان، ابتدا پوسته دانه های آفتابگردان را جدا کرده و سپس
دانه های گیاه را تحت تاثیر گرما قرار م یدهند. در این صورت دانه های آفتابگردان به
صورت پولکی در آمده و روغن موجود در دانه ها از طریق مکانیکی و یا با استفاده از
حلال، استخراج م یشود، که پس از جدا کردن حلال و صمغ روغن خام آفتابگردان به
دست می آید، که این روغن خام به مصرف تغذیه دام و طیور رسیده و یا اینکه روغن خام
مزبور تحت تصفیه بیشتر قرار گرفته و روغن تصفیه شده آفتابگردان به دست م یآید، که
برای مصارف تغذیه انسانی به کار می رود.
مزایای تغذی های:
این فرآورده روغنی مایع با انرژی بالا است. از نظر وجود اسید لینولنیک 1 غنی بوده و نیز
برای جلوگیری از ایجاد گرد و غبار در جیره های غذایی طیور، استفاده از آن مناسب
می باشد. به علاوه، موجب بالا رفتن انرژی جیره غذایی طیور می شود.
.Sunflower Meal. کنجاله آفتابگردان
کنجاله آفتابگردان محصولی جانبی از صنعت تولید روغن آفتابگردان م یباشد. روغن
دانه های آفتابگردان با استفاده از روش حرارتی – مکانیکی و یا با استفاده از حلال استخراج
می شود. دانه های آفتابگردان به منظور دستیابی به روغن نرم غیر اشباع حاوی چندین پیوند
دوگانه موجود در آن، کشت می شود. دانه های آفتابگردان حاوی حدود 45 درصد روغن
می باشند، و پیش از استخراج روغن از دانه ها، پوسته دانه های آفتابگردان باید جدا شود.
معمولا پوسته دانه ها به موادی که پس از استخراج روغن آفتابگردان از دان ههای آن باقی
می مانند، افزوده می شوند.
مزایای تغذی های:
کنجاله آفتابگردان دارای سطوح خوبی از پروتئین است، ولیکن میزان اسید آمینه لیزین آن
نسبت به سویا کمتر است. میزان الیاف در این فرآورده بالا بوده و اگر منشاء این الیاف از
پوشش دانه های آفتابگردان باشد، به میزان اندکی از آن قابل هضم م یباشد، که در این
صورت باید دانه ها پیش از مصرف به صورت ریز آسیاب شده و خرد شوند.
جدا کردن پوسته دانه ها از کنجاله آفتابگردان موجب تولید فرآورده ای 1 با قابلیت هضم
بیشتر برای طیور و پروتئین بیشتر خواهد شد. این محصول از نظر اسیدهای آمینه گوگرددار
یعنی متیونین و سیستئین و فسفر غنی بوده ولیکن لیزین آن کم است.
از این محصول م یتوان در جیره غذایی طیور نیز استفاده کرد.
محدودی تهای مصرف:
در سطوح بالای مصرف، کنجاله آفتابگردان اندکی ملین است.
ارزن
کلیات:
. ارزن یک نوع علف از Panicum Miliaceum L. ارزن دانه های حاصل از گیاه
خانواده غلات است، که دانه های سخت کوچکی تولید می کند. از این دانه های ارزن با
رعایت نکاتی که در مزایای تغذی های و محدودی تهای مصرف آن شرح داده شده است در
تغذیه دام و طیور استفاده می شود.
مزایای تغذی های:
میزان انرژی آن بالا است، ولیکن پیش از مصرف باید ارزن مورد عمل آوری قرار گیرد.
عمل آوری ارزن به صورت آسیاب کردن یا تهیه پولک 1 از دانه های ارزن است.
ارزن به علت دارا بودن مقدار بالایی از الیاف غیر قابل هضم، اضافه کردن آن به جیره
غذایی حیوانات جوان و جوجه ها مناسب نیست.
محدودی تهای مصرف:
چنانچه ارزن همراه با غلات دیگر به مصرف برسد، نتایج بهتری برای تغذیه طیور حاصل
می گردد. الیاف خام موجود در دانه های ارزن توسط حیوانات جوان و جوجه ها به میزان
کمی هضم می شود.
کنجاله بادام زمینی
کلیات:
کنجاله بادام زمینی مانند سایر کنجاله ها محصول جانبی از تولید روغن بادام زمینی است.
برای استخراج روغن بادام زمینی از دان ههای بادام زمینی، از روش حرارتی – مکانیکی و یا
حلال استفاده م یشود. برای تهیه روغن آن ابتدا پوسته دانه ها تا حدودی که میسر است از
دانه های بادام زمینی جدا شده و سپس روغن گیری از دانه ها انجام می گیرد.
نیز نامیده اند. ، Monkey nuts یا Peanuts یادآوری- بادام زمینی را
برای تهیه روغن بادام زمینی مورد مصرف انسانی، ابتدا پوست دان ههای بادام زمینی را جدا
25 درصد پروتئین - کرده و سپس دانه ها را خرد .له. می کنند. دانه بادام زمینی حاوی 30
35 درصد روغن بادام زمینی می باشد. هنگامی که برای استخراج روغن، دانه های - خام و 60
بادام زمینی فشرده شده و روغن بادام زمینی استخراج م یشود، کنجاله حاصله تقریبا حاوی
7 درصد روغن بادام زمینی خواهد بود. باید توجه داشت، چنانچه برای استخراج روغن
بادام زمینی از دانه های آن از حلال استفاده شود، در آن صورت، در کنجاله بادام زمینی
حاصله میزان روغن بادام زمینی کمتری باقی می ماند.
مزایای تغذی ه:
کنجاله بادام زمینی منبع ارزشمندی برای انرژی و پروتئین محسوب می شود. تجزیه پذیری
کنجاله بادام زمینی نسبت به کنجاله منداب کمتر بوده، ولیکن نسبت به کنجاله سویا بیشتر
است. این کنجاله نسبت به کنجاله سویا دارای الیاف و انرژی بیشتر ولیکن دارای پروتئین
کمتری است و نیز کیفیت پروتئین آن نسبت به کنجاله سویا، پایین تر است .لیزین و متیونین
آن کمتر است..
میزان انرژی در کنجاله های بادام زمینی که پوست دانه های بادام زمینی مربوط به آ نها جدا
نشده است، کمتر از کنجال ههای بادام زمینی است که پوست دانه های بادام زمینی آ نها جدا
شده است. ترکیب شیمیایی کنجاله بادام زمینی بسته به منبع تهیه آن م یتواند بسیار متغیر
باشد.
محدودی تهای مصرف:
در مورد کنجاله بادام زمینی، آلودگی محصول با سم افلاتوکسین معمول است.
چنانچه کنجاله بادام زمینی در محل تولید در شرایط گرم و مرطوب اکسید شود، خوش
خوراکی آن کاهش یافته و حتی ممکن است سمی باشد.
موضوع مهم درباره کنجاله بادام زمینی این است، که در مورد این فرآورده احتمال حمله
قارچ ها به دانه های بادام زمینی و کنجاله بادام زمینی بسیار است، که در این صورت در
کنجاله آن سمومی تولید می شود و با مصرف کنجاله بادام زمینی آلوده به سموم، طیور دچار
کمبود دارد. B مسمومیت می شوند. این محصول از نظر ویتامین 12
باقلای مصری
کلیات:
. در این نوع .Lupinus Vulgaris SPP. باقلای مصری از خانواده دانه های گیاه
باقلا، دانه تلخ کم است. باقلای مصری دارای دان ههای کوچک به رنگ زرد یا قهو های
است، که پس از حرارت دادن آن دانه های مزبور را آسیاب و یا خرد م یکنند.
سه نوع از گیاه باقلای مصری با گل های به رنگ سفید، زرد و آبی وجود دارد. باید توجه
داشت که، جایگزینی پودر دانه باقلای مصری با کنجاله سویا و کنجاله منداب در جیر ههای
غذایی، دام و طیور غالباً اقتصادی است. برای از بین بردن اثرات نامطلوب گون ههای شیرین
باقلای مصری که حاوی مقدار کمی مواد آلکالوئیدی م یباشند، می توان از اسیدهای آمینه
مکمل همراه با افزودن آنزیم مناسب و عمل آوری آن، استفاده کرد.
مزایای تغذی های:
باقلای مصری در جیره های غذایی، منبع خوب پروتئین است .با تقریبا 32 درصد پروتئین.،
پیش از تغذیه با آن، باید دان ههای باقلای مصری را عمل آوری کرد تا پوشش الیافی دانه ها
از آن ها جدا شوند.
باید توجه داشت که، اگر پوشش الیافی از دانه های باقلای مصری جدا نشود و در محصول
باقی بمانند، ترکیب شیمیایی محصول تحت تاثیر منفی قرار می گیرند.
به منظور تهیه پودر دانه باقلای مصری از گونه های گیاه با گ لهای به رنگ سفید و زرد
استفاده می شود. ممکن است افزودن متیونین به باقلای مصری ضروری باشد، و قابل
استفاده بودن لیزین در این محصول در اثر تلاقی بین گون های افزایش می یابد.
محدودی تهای مصرف:
آلکالوئیدهایی در گونه های تلخ این محصول وجود داشته و این گونه های باقلای مصری
سمی هستند.
باید توجه داشت که، در گون ههای جدید باقلای مصری از این نظر عموماٌ مشکلی وجود
ندارد. چون سطح الیاف آن ها بالاست. در باقلای مصری همانند دیگر بقولات، میزان
متیونین و لیزین کم است.
.Rice Brainسبوس برنج
کلیات:
سبوس برنج محصول جانبی است که از صیقل دهی دانه برنج 1، ضمن تولید برنج سفید، به
دست می آید. این محصول عمدتاٌ دارای دانه های ریز و یا شکسته برنج می باشد. برنج غذای
اصلی برای انسان در برخی از کشورهای آسیایی محسوب می شود.
دانه برنج دارای یک پوسته الیافی و یک لایه سبوس است، که آن ها در حین عملیات
صیقل دهی دانه برنج از دانه آن جدا می شوند. سبوس برنج معمولا مخلوطی از ریشه چه
سبوس 2 و مقدار محدودی پوسته دانه برنج است که به آن افزوده می گردد.
مزایای تغذی های:
سبوس برنج محصولی متغیر است، که این امر بستگی به منابع مختلفی دارد که از آن به
دست م یآید. متغیر بودن این محصول به دلیل رو شهای عمل آوری مختلف آن و هم چنین
پوسته دانه های برنج موجود در این محصول است. میزان پوسته موجود در آن باید به
حداقل ممکن باشد، و بالا بودن میزان پوسته در محصول، موجب افزایش سطح خاکستر
محصول می گردد.
میزان انرژی این فرآورده کم است، میزان روغن موجود در آن به طور معمول 2 درصد و
سطح پروتئین آن به طور معمول 15 درصد است. سبوس برنج تولید شده به روش
مکانیکی حاوی انرژی بیشتری نسبت به روش های دیگر است، که این امر به علت میزان
چربی بالای آن .حدود 10 درصد.، می باشد.
محدودی تهای مصرف:
متغیر بودن ترکیب شیمیایی این محصول، ممکن است چگونگی استفاده از آن را در
جیره های غذایی خوراک طیور محدود سازد. چنانچه سبوس برنج در سطوح بالا مورد
تغذیه طیور قرار گیرد، روغن موجود در سبوس برنج، می تواند موجب نرم شدن چربی
E لاشه طیور شود. هم چنین روغن موجود در آن ممکن است با میزان قابل استفاده ویتامین
موجود در سبوس برنج در ارتباط باشد.
به صورت یک آنتی اکسیدان طبیعی عمل می کند. E این به آن سبب است، که ویتامین
موجود در آن نیز کم E بنابراین، اگر چربی موجود در برنج اکسیده شود، میزان ویتامین
می شود. اضافه کردن این محصول به جیره غذایی جوج هها مناسب نیست.
.Triticumx Secaleدان ههای هیبرید
کلیات:
دانه های هیبرید، .دورگه. بوده و این دانه ها از تلاقی گیاهان گندم و چاودار حاصل
می شوند. این گیاه در زمین های با حاصل خیزی پایین، به منظور تولید غلات، کشت
می گردد.
مزایای تغذی های:
دانه های هیبرید، بدون پوسته بوده و شبیه دان ههای گندم است و ارزش غذایی آن نیز مشابه
دانه های گندم است.
این دانه ها، حاوی انرژی بالا و پروتئین متوسط .اگر چه متغیر.، می باشد و میزان اسیدهای
آمینه دانه های هیبرید نیز پیش از استفاده از آن در جیره های غذایی طیور، باید بررسی شود.
معمولا نسبت به گندم، دانه های هیبرید دارای اسیدهای آمینه لیزین و متیونین بیشتری است.
دانه های هیبرید نسبت به دان ههای دیگر، م یتواند دارای فسفر، منیزیم و پتاسیم بیشتری
باشد.
محدودی تهای مصرف:
دانه های هیبرید ممکن است دارای بازدارنده های تریپتین و ترکیبات الکلیکی 1 باشد .که این
ترکیبات تنها در مورد نشخوار کنندگان موثرند..
این محصول م یتواند از نظر اسید آمینه تریپتوفان فقیر باشد. دانه های هیبرید که به مصرف
تغذیه طیور می رسند، باید فاقد قارچ ارگوت 1 باشند.
جو
کلیات:
دانه ای به شکل تقریبا باریک و با یک پوشش الیافی خارجی است، که ،.Barley. دانه جو
به طور وسیعی در اغلب نقاط دنیا کشت م یشود، و چندین محصول جانبی از آن به دست
می آید. کشت گیاه جو برای تغذیه طیور هم انجام م یگیرد. باید توجه داشت که، در دنیا از
سویه هایی از جو که از کیفیت کمتری برخوردار می باشند، برای تغذیه طیور استفاده
می شود.
مزایای تغذی های:
6 درصد متغیر می باشد. ولیکن به طور متوسط - میزان پروتئین خام دانه جو در حدود 14
11 درصد می باشد. - میزان پروتئین خام دانه جو در حدود 12
استفاده از جو در جیره غذایی طیور نیز همانند حیوانات تشخوار کننده، به منظور تامین
انرژی برای آ نها انجام م یگیرد. باید توجه داشت، چنانچه هنگام استفاده از جو در جیره
غذایی طیور از آنزیم مناسب .گلوکاناز. استفاده نشود، میزان جو مصرفی در جیره غذایی
طیور باید محدود گردد.
جو در مقایسه با گندم، دارای الیاف بیشتر و نشاسته کمتری از آن است، و به همین دلیل
ممکن است برای طیور قابلیت هضم کمتری داشته باشد.
ارزش غذایی جو به گونه آن، میزان پروتئین موجود در آن و وزن حجمی دانه جو، بستگی
دارد.
از نظر کیفی، جو همانند تمام غلات از کیفیت پروتئین متوسطی برخوردار بوده و به ویژه از
نظر اسید آمینه لیزین محدودیت و یا کمبود دارد.
در این باره و به ویژه در مورد دانه هایی که عمل آوری م یشوند، باید به امر تعادل مواد
معدنی و ویتامین های موجود در جیره غذایی توجه لازم به عمل آورد.
و ماده معدنی کلسیم فقیر است. A ،D و E جو به طور کلی از نظر ویتامین های
باید توجه داشت که، عمل آوری دانه های مرطوب جو با استفاده از اسید پروپیونیک، موجب
موجود در آن ها می شود. E کاهش بیشتر ویتامین
محدودی تهای مصرف:
باید توجه داشت که، وجود بتاگلوکا نها در جو موجب چسبندگی مدفوع در طیور شده و
برای رفع این حالت باید از آنزی مهای مناسب استفاده کرد .برای مثال: بتا گلوکاناز.. اگر در
جیره غذایی طیور از دانه های جو خیلی ریز آسیاب شده استفاده شود، ممکن است با این
عمل کل مصرف خوراک طیور، کاهش یابد.
بهره گیری از آنزی مهای بتاگلوکاناز، موجب می شود که علاوه بر رفع مشکل فوق، مقادیری
از انرژی غیرقابل استفاده جو نیز به انرژی قابل استفاده بدن طیور تبدیل گردد.
.Ryeچاودار
کلیات:
است. از دانه های چاودار جهت تهیه Secale Ceverale L. چاودار، دانه های حاصل از گیاه
نان چاودار و هم چنین مواد غذایی دیگر استفاده می شود. گیاه چاودار به سرعت رشد کرده،
به طوری که، ساقه چاودار در مدت کمی ظاهر می شود. گیاه چاودار هم چنین به عنوان یک
محصول علوفه ای، نیز کشت می شود.
مزایای تغذی های:
دانه های چاودار محصولی با ترکیب شیمیایی بسیار متغیر است. تولید کنندگان آن از
روش های مختلف برای عمل آوری این محصول استفاده م یکنند ،چون در حین فرآوری آن
احتمال وجود پوسته دانه های چاودار در این فرآورده وجود دارد، بنابراین در سطح وسیع
مورد استفاده تغذیه ای برای طیور قرار نمی گیرد.
وجود پوسته دانه های چاودار در این فرآورده موجب بالا رفتن میزان خاکستر آن می شود،
بنابراین باید توجه داشت که ، میزان پوسته دانه های چاودار در این محصول در حداقل
ممکن باشد.
به طور کلی میزان انرژی و مواد معدنی در دانه های چاودار در حد خوبی است.
محدودی تهای مصرف:
به هنگام اضافه کردن این محصول به جیره غذایی طیور، همواره باید به احتمال وجود
آلودگی دانه های چاودار به قارچ ارگوت 1، توجه نمود.
.Maize Screenings. ذرت - بقایای بوجاری
کلیات:
دانه های ذرت، برای انجام آسیاب کردن به روش مرطوب، به منظور جداسازی دانه های
ذرت شکسته و ریز و آرد موجود در آن ها، غربال م یشوند. طبیعی است که، برای انجام
آسیاب کردن به روش مرطوب به دانه های ذرت نیاز بوده، و معمولاٌ در هنگام غربال نمودن
دانه های ذرت، به طور معمول به میزان حدود 5 درصد بقایای غربال دان ههای ذرت، به
دست می آید. استفاده از این محصول جهت جایگزینی با ذرت کامل و یا حتی گندم و جو
در جیره های غذایی طیور، اقتصادی است.
یادآوری- .ذرت – بقایای بوجاری. را، پودر ذرت 2 نیز م ینامند.
مزایای تغذی های:
60 درصد - میزان نشاسته در دانه های ذرت – بقایای بوجاری، بالا بوده و در حدود 80
می باشد، و در نتیجه این محصول از سطح انرژی خوبی برخوردار است.
محدودی تهای مصرف:
به هنگام اضافه کردن این محصول به جیره های غذایی طیور، گاهی اوقات ممکن است
دانه های کامل در مدفوع طیور ظاهر شود. این موضوع معمولا به عنوان یک مشکل در
تغذیه طیور مطرح نبوده و نمی باشد.
البته باید توجه داشت که ، میزان دانه های ذرت دفع شده از سیستم گوارش طیور در این
مورد ،ناچیز می باشد.
.Maize Germ Meal. پودر کاکل ذرت
کلیات:
پودر کاکل ذرت، محصول جانبی حاصل از تولید روغن دانه های ذرت است، که از راه
فشردن و جداسازی جنین مرطوب یا خشک از دانه ذرت حاصل می شود. در این فرآیند،
ممکن است بخش هایی از آندوسپرم و پوشش بذر 1 ذرت هنوز وجود داشته باشند.
همان گونه که از نام این محصول پیدا است، این فرآورده شامل کامل های خشک شده به
دست آمده از ذرت است ،که پس از استخراج روغن ذرت از دانه ذرت به دست می آید.
این فرآورده یک محصول جانبی است، که از آسیاب نمودن به روش مرطوب دانه های ذرت
و یا در هنگام تولید ذرت پولکی، حاصل می شود.
هنگامی که ذرت به روش مرطوب آسیاب م یشود، جنین ها که دارای به طور معمول 50
درصد روغن می باشند ، در مراحل اولیه فرآیندها، جدا می شوند.
روغن ذرت با روش مکانیکی و یا با استفاده از حلال استخراج می شود، و میزان استخراج روغن
ذرت، تعیین کننده میزان روغن باقی مانده در پودر کاکل ذرت است.
دو نوع اصلی پودر کاکل ذرت وجود دارد، نوعی که میزان روغن بالایی دارد .به طور
معمول بیشتر از 14 درصد. و نوعی که میزان روغن آن کم است .به طور معمول 5 درصد..
در برخی از شرایط تولید، به پودر کاکل ذرت، الیاف ذرت افزوده می شود.
مزایای تغذی های:
کیفیت پودر کاکل ذرت به فرآیند تولید آن بستگی دارد، ولیکن معمولاٌ برای تمامی
حیوانات اهلی و طیور مناسب است.
مقدار سبوس و روغن باقی مانده در محصول می تواند در زمینه مناسب بودن آن برای تغذیه
طیور، تاثیر منفی بگذارد. میزان نشاسته، انرژی و پروتئین موجود در این فرآورده کاملا بالا
است و اسیدهای آمینه آن نیز از تعادل خوبی برخوردار است.
محدودی تهای مصرف:
پودر کاکل ذرت اگر به مدت و در دوره های طولانی مورد تغذیه طیور قرار گیرد، این امر
ممکن است عمل هضم الیاف را در طیور کاهش دهد. این فرآورده به واسطه نوع چربی
آن ،در صورت مصرف بی رویه در طیور، می تواند موجب اسهال در طیور شود. فرآورده هایی
که روغن کمتری دارند، برای استفاده از آن ها برای تغذیه طیور، محدودیت های کمتری
وجود دارد. روغن موجود در این فرآورده به صورت روغن غیر اشباع و آزاد است.
.Zea Mays Lدانه ذرت
کلیات:
است. ذرت به عنوان یک ماده غذایی برای خوراک Zea Mays L. ذرت، دانه های گیاه
انسان و هم چنین به عنوان یک ماده اولیه جهت فرآیند تخمیر و یا اینکه برای تغذیه
حیوانات کشت می گردد. سه نوع ذرت وجود دارد، ذرت سفید، ذرت قرمز و ذرت زرد.
عمدتاٌ از ذرت زرد برای تغذیه حیوانات و طیور استفاده م یگردد. باید توجه داشت که، به
لحاظ بالا بودن قیمت ذرت، از این محصول به صورت مستقیم استفاده نمی شود.
مزایای تغذی های:
ذرت نسبت به اغلب غلات ،دارای میزان انرژی بالاتری است. میزان چربی موجود در ذرت
دو برابر میزان چربی موجود در گندم و جو بوده، ولیکن کمیت و کیفیت پروتئین ذرت
نسبت به پروتئین گندم، کمتر از آن است.
65 درصد است، ولیکن میزان - میزان نشاسته در دانه ذرت به طور معمول در حدود 70
پروتئین ،الیاف و مواد معدنی آن کم است. نشاسته ذرت در مقایسه با نشاسته گندم و جو،
در سیستم گوارشی طیور، به طور آهسته تر تجزیه م یگردد.
میزان کلسیم موجود در ذرت کم بوده و معمولاٌ از آن در جیر ههای غذایی حیوانات تک
در .Flaked. معده ای و طیور، استفاده می شود. از شکل پولکی شده دانه های ذرت
خوراک هایی با اندازه دانه های ذرت درشت، استفاده می شود.
باید توجه داشت که، چون میزان مواد معدنی موجود در ذرت کم است، بنابراین باید هنگام
مصرف آن، همراه با آن از مکمل های معدنی مناسب، استفاد کرد.
محدودی تهای مصرف:
چنانچه ذرت در جیره های غذایی طیور برای مدت طولانی و در سطوح بالا استفاده شود، به
دلیل گزانتوفیل موجود در آن، چربی لاشه طیور زردرنگ می شود.
.Soya Beans Glycine Max. L.merrسویا .دانه روغن کشی نشده
کلیات:
سویا یکی از مهم ترین منابع پروتئین برای تغذیه دام و طیور در دنیا محسوب می شود. به
منظور روغن کشی از دان ههای سویا، پوسته دان ههای سویا را جدا کرده و سپس با استفاده از
گرما، دانه های آن مورد عمل آوری قرار می گیرد.
برای عمل آوری آن، م یتوان از بخار همراه با گرما، به ویژه به روش های حرارت دادن
نیز استفاده کرد. ، Jet sploding همراه با آب 1 و میکرونیزاسیون یا
در اثر عم لآوری دانه های سویا با این رو شها، محصولی با چربی و پروتئین بالا تولید
می شود. این ماده غذایی با ارزش، عموماٌ در جیره غذایی حیوانات جوان و طیور مورد
استفاده قرار می گیرد.
استفاده از سویا در جیره های غذایی دام و طیور، به قیمت کنجاله سویا نیز بستگی دارد.
میزان مناسب حرارت استفاده شده در طی عمل آوری آن، سطوح عوامل ضد تغذی های
موجود در آن را کاهش می دهد.
باید توجه داشت که، چنانچه در حین عمل آوری آن از گرما استفاده نشود ،میزان هضم
پروتئین موجود در سویا کاهش خواهد یافت.
هم چنین گرما موجب تجزیه دیواره سلولی دانه های گیاه سویا م یشود، که در نتیجه آن مواد
مغذی موجود در دانه های آن، به گونه آسان تر هضم م یگردد.
یادآوری – اگر دانه های سویا برای مدت طولانی نگهداری شود، روغن زیاد موجود در دانه های آن
خطر فاسد شدن سویا را افزایش خواهد داد.
مزایای تغذی های:
بهره گیری از سویا به علت خوش خوراک بودن و دارا بودن سطح بالای انرژی و پروتئین
.به طور معمول در حدود 40 درصد.، در جیر ههای غذایی طیور، به ویژه برای جوجه ها،
مناسب است.
میزان اسیدهای چرب ضروری موجود در این فرآورده بالا بوده، که این امر این ماده غذایی
را برای تغذیه طیور، مناسب می سازد.
محدودی تهای مصرف:
عوامل ضد تغذی های موجود در سویا نظیر بازدارند ههای تریپسین 1 و هماگلوتین 2، از راه
حرارت دادن و یا پختن آن از بین می روند.
کنجاله سویا
کلیات:
کنجاله سویا محصولی جانبی از صنعت تولید روغن سویا است. روغن موجود در لوبیای
سویا استخراج گردیده و مواد باقی مانده آن با حرارت دادن مناسب ،عمل آوری شده و
کنجاله سویا تشکیل می گردد.
هنگامی که لوبیای سویا خرد می شود، سه محصول اصلی از آن به دست می آید، روغن،
کنجاله و پوسته سویا.
در می آیند. .Flaked. سپس مواد باقی مانده از آن، گرما داده شده و به صورت پولکی
روغن سویا با استفاده از حلال و گاهی اوقات نیز از طریق حرارتی – مکانیکی استخراج
می گردد، و مواد باقی مانده آن به منظور کاهش عوامل ضد تغذیه ای موجود در آ نها و
خارج نمودن باقی مانده های حلال، حرارت داده م یشوند.
به طور متوسط به ازای هر تن لوبیای سویای خرد شده، حدود 750 کیلوگرم کنجاله سویا
تولید می شود.
مزایای تغذی های:
کنجاله سویا در بین منابع پروتئین گیاهی دارای بهترین کیفیت است و در سطح گسترد های
مورد استفاده تغذیه طیور قرار می گیرد و معادله اساسی جیره نویسی طیور در زمان حاضر
بر مبنای ذرت – سویا، تنظیم می گردد.
این محصول دارای انرژی و پروتئین بالایی است، و در ضمن ساختار اسید آمینه موجود در
آن از وضعیت بسیار خوبی برخوردار است. میزان اسید آمینه لیزین آن بالا است ولیکن
میزان متیونین آن کم است. در حدود 95 درصد ازت موجود در آن به صورت پروتئین بوده
و از این روی برای مصرف تغذیه طیور، مناسب است.
میزان فسفر این محصول بالا بوده و تقریبا 50 درصد از فسفر موجود در آن قابل استفاده
است.
بدون پوسته بوده و بنابراین نسبت به دیگر انواع سویا دارای الیاف .Hypor. سویای
B و D کمتری است، ولیکن پروتئین بیشتری دارد. سویا منبع خوبی از ویتامین های گروه
می باشد.
محدودی تهای مصرف:
در هنگام استفاده از کنجاله سویا در جیره غذایی طیور باید توجه داشت که، بازدارنده های
تریپسین و هماگلوتی ن 1های موجود در کنجاله سویا، معمولا از طریق عمل آوری آن با
حرارت دادن آن در حین مراحل تولید، غیرفعال می شوند. سایر عوامل ضد تغذی های غیر
فعال شده در آن م یتوانند شامل مواد گواترزا، ساپونی نها، استروژن ها، ضد ویتامین ها و
فیتات ها، باشند.
.Lentilsعدس
کلیات:
می باشند. عدس Lens Culinaris a.O.Medik عدس ها، دانه های حاصل از گیاهان
معمولاً برای تغذیه انسان کشت می شود، ولیکن عدس هایی که از استاندارد کیفی پایینی
برای مصرف تغذیه انسانی برخوردارند، ممکن است برای تغذیه حیوانات و طیور مورد
استفاده قرار گیرند. علاوه بر این از سبوس عدس نیز در تغذیه حیوانات و طیور استفاده
می شود. محصول عدس به خوبی قابل نگهداری است.
مزایای تغذی های:
ترکیب شیمیایی عدس اغلب نزدیک به لوبیاها یا نخودها می باشد. عدس یک منبع پروتئینی
گیاهی محسوب می گردد. در سبوس عدس نسبت به دانه عدس، میزان الیاف بیشتر و میزان
پروتئین کمتر از دانه آن است.
محدودی تهای مصرف:
در هنگام استفاده از دانه های عدس در جیره های غذایی طیور باید توجه داشت که، دانه
عدس می تواند حاوی بازدارنده های دیاستاز تریپسین و هم چنین مقدار اندکی از
هماگلوتین ها 1 باشد.
کنجاله دانه کتان
کلیات:
دانه حاصل از گیاه کتان است ،که برای روغن موجود در دانه گیاه ،.Lin seed. تخم کتان
کشت م یگردد. روغن گیاه در تهیه رنگ، مرکب .جوهر. و صابون نیز مورد استفاده قرار
می گیرد. روغن کتان با روش حرارتی – مکانیکی یا با روش استفاده از حلال از دان ههای
کتان که به طور طبیعی دارای تقریبا 39 درصد روغن م یباشد، استخراج می شود.
پس از استخراج روغن، کنجاله حاصله م یتواند فشرده شده و به صورت پلت های لوزی
شکل در آید و یا اینکه برای آسانی درحمل و نقل آن خرد گردیده و مورد استفاده قرار
گیرد.
مزایای تغذی های:
در کنجاله دانه کتان، میزان انرژی، روغن و کربوهیدرات های قابل استفاده موجود در آن بالا
است و میزان پروتئین آن متوسط است. میزان اسیدهای آمینه محدود کننده موجود در این
فرآورده پایین است. روغن دانه کتان دارای مقادیر زیادی اسیدهای چرب غیراشباع است.
این محصول منبع خوبی برای الیاف قابل هضم بوده و یک فرآورده خوش خوراک
محسوب می شود. افزودن کنجاله دانه کتان به جیره های غذایی طیور، سبب بهبود قابلیت
هضم جیره هایی غذایی می شود. میزان فسفر این محصول بالا بوده و میزان کلسیم و لیزین
موجود در آن کم است.
یادآوری- تخم کتان کامل پس از عمل آوری آن با سود سوزآور و آب، به مصرف تغذیه طیور
می رسد.
محدودی تهای مصرف:
کنجاله دانه کتان ممکن است دارای گلوکوزید یا لینامارین و آنزیم لیناز باشد، ولیکن
عمل آوری خوب آن در درجه حرارت های بالا ،اغلب این ترکیبات را از بین خواهد برد.
مصرف در سطوح بالای این محصول ملین است و باعث نرم شدن چربی لاشه طیور
می شود.
ایده آل B کنجاله دانه کتان برای تغذیه طیور به دلیل تاثیر نامطلوب آن بر ویتامین های گروه
نبوده و چنانچه بیش از 5 درصد در جیره غذایی آن ها مصرف گردد، این امر باعث کند
شدن رشد طیور خواهد شد. در مورد طیور، کنجاله دانه کتان را م یتوان تنها در مورد طیور
2 درصد در جیره متراکم / مادر و طیور تخم گذار و آن هم می توان حداکثر به میزان تقریبی 5
غذایی آن ها، استفاده کرد.
یادآوری – از تخم کامل کتان نباید در جیره غذایی طیور استفاده کرد.
کنجاله کنجد
کلیات:
کنجاله کنجد ، محصول جانبی در صنعت تولید روغن است. دانه های کنجد از گیاه کنجد 1
حاصل شده و روغن موجود در آ نها، از طریق فشرده شدن دانه های کنجد، خارج گردیده
و به دست می آید.
کنجد گیاهی قائم است، که در حین رشد گیاه غلاف های کوچکی تولید م ینماید، که این
غلاف ها به آسانی قابل برداشت می باشند. گیاه کنجد به منظور استخراج روغن موجود در
دانه های آن کشت می گردد.
مزایای تغذی های:
کنجاله کنجد دارای پروتئین بالا، الیاف کم و سطح انرژی متوسطی است، پروتئین آن از نظر
اسید آمینه متیونین غنی بوده، ولیکن میزان لیزین آن کم است، و در طیور تنها در مورد جیره
غذایی طیور مادر و تخمگذار، مورد استفاده قرار م یگیرد.
محدودی تهای مصرف:
مصرف کنجاله کنجد در سطوح بالا، ممکن است ملین بوده و باعث اسهال شود. کنجاله
کنجد مورد مصرف چنانچه دارای روغن باشد، این امر می تواند باعث نرم شدن چربی
لاشه طیور شود.
با مصرف کنجاله کنجد در جیره غذایی طیور ،اسید فیتیک موجود در آن ممکن است به
فسفر متصل شده و آن را از سیستم گوارشی طیور خارج سازد و هم چنین افزودن کلسیم
اضافی به جیره غذایی طیور نیز ممکن است ضروری باشد.
کنجاله کنجد را می توان تنها در مورد طیور مادر و طیور تخمگذار و آن هم می توان حداکثر
به میزان تقریبی 5 درصد در جیره غذایی متراکم آن ها ، استفاده کرد.
.Wheat. 18-4 گندم
کلیات:
و دیگر Triticum a Aesutivum Dest و Triticum durum Dest گندم، دانه های گیاه
گونه های گندم است. گندم دارای سه نوع سفت، نرم و دوروم م یباشد. از گندم به طور
معمول در صنایع تولید نان، شیرینی و مانند آن استفاده م یشود. گونه های نوع نرم گندم،
معمولا به مصرف تغذیه حیوانات و طیور می رسند.
امروزه می توان سطح بالاتری از گندم را در خوراک های دام و طیور و به ویژه در خوراک
طیور به کار برد، زیرا آنزیم هایی در گندم وجود دارند که می توانند میزان چسبندگی گندم را
کاهش داده و قابلیت هضم پلی ساکاریدهای آن را نیز افزایش دهند.
باید توجه داشت که ،اصولا گندم خوراکی در دنیا در اصل برای تهیه نان و یا بیسکویت،
برای مصارف غذایی انسان کشت می گردد، ولیکن گندم هایی که فاقد کیفیت لازم و مناسب
باشند به مصرف تغذیه دام و طیور می رسند.
معمولی ترین مورد مصرف گندم تهیه نان برای تغذیه انسان است، که برای این منظور از
گندم های نوع سفت که دارای پروتئین بالا است، استفاده می شود.
مزایای تغذی های:
گندم دارای انرژی خیلی بالا و پروتئین متوسط و متغیری است .به طور معمول در حدود
10-15 درصد.. در این محصول میزان نشاسته بالا است .به طور معمول 64 درصد.، و
میزان الیاف پایین است.
در محصول گندم به طور معمول میزان 3 درصد دان ههای گندم بدون پوشش ها بوده و میزان
ویتامین های موجود در آن به ویژه بیوتین در آن کم است.
باید توجه داشت که، هنگامی که دانه های گندم با مواد نگهدارنده ذخیره می شوند، میزان
موجود در آن کاهش می یابد. E ویتامین
محدودی تهای مصرف:
گندم حاوی سطوح بالایی از گلوتن است که اگر بیش از اندازه لازم آسیاب شود، این امر
می تواند منجر به تولید خمیر چسبناکی شود و به این ترتیب هضم آن را در سیستم گوارشی
طیور کاهش می دهد.
سبوس گندم
کلیات:
سبوس گندم ،یک محصول جانبی است ،که هنگام تولید آرد گندم حاصل م یشود. این
فرآورده از دان ههای غربال شده گندم و یا از گند مهایی که پوست .سبوس. آن ها جدا شده
است، به دست می آید. این فرآورده اساساً شامل بخش هایی از پوسته های خارجی تر و
ذراتی است که از دانه های گندم ،که به عنوان یک محصول جانبی تولید آرد گندم، حاصل
گردیده و عرضه و به فروش م یرسد. تراکم حجمی این فرآورده کم است. سبوس گندم از
پریکارپ 1 و پوشش دانه گندم 2 و یا سبوس درشت گندم، تشکیل م یشود.
مزایای تغذی های:
میزان فسفر و منیزیم سبوس گندم بالا است، ولیکن کلسیم آن پایین است. میزان انرژی و
سطوح نشاسته این فرآورده نیز کم است، ولیکن مقدار فیبر آن بالا است و به همین دلیل در
جیره نویسی غذایی از آن به عنوان فیبر .تنظیم کننده ضریب حجمی. استفاده می شود.
محدودی تهای مصرف:
سبوس گندم بدون عوامل ضد تغذیه ای است، اگرچه چگونگی ماهیت فیزیکی این فرآورده
می تواند میزان استفاده از آن را محدود نماید.
لوبیای مزرعه
لوبیاهای مزرعه، از خانواده لگومینه هستند. در بسیاری از کشورها از جمله ایران، لوبیاهای
مزرعه عمدتاً به منظور مصرف در تغذیه انسان کشت می شوند. علاوه بر آن گونه هایی از
لوبیا وجود دارند که اغلب فقط به منظور تغذیه حیوانات و طیور کشت شده و مورد
استفاده قرار می گیرند.
مزایای تغذی های:
لوبیاهای مزرعه سرشار از پروتئین بوده و انرژی آن ها نیز به دلیل وجود نشاسته در آن ها
حاصل می گردد.
لوبیای مزرعه از قابلیت دسترسی بالایی برخوردار است. میزان اسید آمینه لیزین در آن ها بالا
است و میزان متیونین و سیستئین آن کم است. این محصول میزان الیاف کمی دارند. گونه های
بهاره لوبیا نسبت به گون ههای زمستانی لوبیا از نظر پروتئین موجود در آن ها غنی تر هستند.
این محصول از نظر ویتامین ها و فسفر غنی بوده و در جیره غذایی به خوبی جایگزین نخود
می شوند. وجود عوامل ضد تغذی های .مانند: تانن ها. در لوبیاهای مزرعه نشان می دهد، که
این محصول نسبت به نخود کیفیت پایین تری دارد.
این فرآورده دارای فسفر بالایی است. روغن موجود در این فرآورده عمدتاً به صورت اشباع
شده است.
محدودی تهای مصرف:
لوبیای مزرعه دارای تانن است، و این ماده قابض ضد تغذیه ای عمدتاً در پوسته لوبیا وجود
داشته و ممکن است قابلیت هضم پروتئین آن را کاهش دهد. برخی از انواع لوبیاها دارای
بازدارنده های تریپسین است. اخیراً به کمک علم فن آوری زیستی گونه هایی از لوبیا کشت
می شوند که میزان تانن پایینی دارند. از دیگر عوامل ضد تغذیه ای لوبیا می توان از اوره آز،
فیتات ها، هماگلوتین ها و گلوکزیدها، که به طور معمول در این محصول وجود دارند، نام
برد. وجود این ترکیبات ضد تغذی ه ای در محصول به معنی ضروری بودن انجام عمل آوری
حرارتی محصول است، تا بتوان از اثرات منفی آن ها جلوگیری کرد.
پس از فرآوری این محصول باید دقت کرد که از رشد کپک ها بر روی آن ها جلوگیری
می شود. چنانچه این محصول به میزان بیش از اندازه معمول در جیره غذایی طیور به کار
رود، ممکن است عملکرد طیور را محدود نماید، و در این وضع و شرایط می توان با
استفاده صحیح و دقیق از مکمل های معدنی تا حدودی از اثرات منفی به وجود آمده،
جلوگیری کرد.
تفاله مرکبات
کلیات:
تفاله مرکبات، محصول جانبی حاصل از فشردن میو ههای مرکبات است، که به منظور تولید
آب میوه مرکبات به دست م یاید. پرتقال، لیمو و مرکبات دیگر به منظور تولید آب میوه،
خرد و فشرده می شوند.
مواد باقی مانده که شامل بافت گوشتی میوه و پوست و دان ههای میوه م یباشند، به صورت
مرطوب در بازارهای محلی عرضه شده و یا اینکه به منظور صادرات خشک شده و عرضه
می شوند. محصول خشک شده آن معمولاً آسیاب شده و پلت می شود. در برخی از
کارخانه ها دانه های میوه های مرکبات را به دلیل وجود روغن در آ نها، جدا نموده و
جمع آوری می کنند.
مزایای تغذی های:
تفاله مرکبات از نظر میزان الیاف قابل هضم و انرژی و قند قابل تخمیر، مشابه تفاله چغندر
است، ولیکن میزان پروتئین آن کمی از تفاله چغندر کمتر است. تفاله مرکبات می تواند
حاصل از پرتقال، لیمو، نارنگی و دیگر مرکبات بوده و آن ها را در بر گیرد.
در هر حال تفاله مرکباتی که از یک منبع .مانند: پرتقال. تهیه شده باشد، قابل اطمینان تر
خواهد بود. باید توجه کرد که، تفاله پرتقال به عنوان بهترین محصول جانبی از این نوع
مناسبی دارد. pH شناخته می شود، زیرا این محصول خوش خورا کتر بوده و
تفاله مرکبات برای جیر ههای غذایی طیور تخمگذار، مناسب است. به ویژه این که رنگدانه
موجود در پرتقال و یا سایر مرکبات م یتواند بر روی رنگ زرد مواد خوراکی تاثیر مطلوب
گذارد ، بو و رایحه مطبوع این محصول، مصرف خوراک را از سوی طیور تحریک می نماید.
محدودی تهای مصرف:
افزودن و یا حذف این محصول از جیره های غذایی طیور، باید به تدریج انجام گیرد، زیرا
در غیر این صورت ممکن است این امر باعث خودداری طیور از مصرف خوراک گردد.
لیمونین 1 موجود در دانه مرکبات می تواند در طیور مسمومیت ایجاد کند. علاوه بر آن باید
توجه داشت، که نسبت کلسیم به فسفر در این فرآورده پایین است.
ملاس چغندرقند
کلیات:
ملاس چغندرقند، یک محصول جانبی است که در هنگام تولید قند از چغندرقند، به دست
می آید. برای به دست آوردن ملاس، چغندرقند خرد شده و قندهای موجود در آن در آب
گرم آزاد می شوند، و سپس پس از کریستاله شدن قند موجود در آب، مایع سیاه رنگ غلیظ
باقی می ماند، که همان ملاس چغندرقند است.
معمولاً ملاس تولید شده به قند اضافه می شود، ولیکن مقادیری از این فرآورده هم به
صورت مایع و به طور جداگانه، عرضه و به فروش می رسد.
مزایای تغذی های:
70 درصد ماده خشک است، که 50 - ملاس چغندرقند به طور معمول دارای حدود 75
درصد از این مواد را قندها تشکیل می دهند. میزان پروتئین خام در ملاس به طور طبیعی در
4 درصد بوده و بخش عمده آن شامل ترکیبات ازته غیر پروتئینی از جمله آمین ها - حدود 7
و بتائین ها 1 می باشد. این ترکیبات سبب ایجاد بوی ماهی در هنگام استخراج قند م یگردد.
محدودی تهای مصرف:
میزان کلر، سدیم و پتاسیم در ملاس چغندرقند بالا است. این فرآورده برای طیور به عنوان
یک ملین شناخته می شود.
نخود خشک شده
کلیات:
برای مصرف انسان، هنگامی که گیاه جوان است و دانه های آن آبدار .Peas. گیاه نخود
می باشد، برداشت می شود. در حالی که گیاهان نخود که به مصرف تغذیه حیوانات و طیور
می رسند، زمانی برداشت می شوند که معمولاً دانه های آن ها سخت تر و خشک تر و کاملا
رسیده باشند.
باید توجه داشت که، از نخود عمدتاً برای مصرف و تغذیه انسان استفاده م یشود، که پیش
از مصرف، نخودها خیسانده شده و بعد به صورت کنسرو نخود و یا نخودهای خشک شده
مورد استفاده قرار می گیرند.
در طیور برای بهبود قابلیت هضم این محصول ، معمولاً نخود را پیش از تغذیه آن توسط
طیور، آن ها را تحت تاثیر بخار قرار داده، سپس به صورت پولکی در آورده و یا اینکه خرد
می کنند و به مصرف تغذیه طیور می رسانند.
مزایای تغذی های:
نخود خشک شده از نظر ترکیب شیمیایی اغلب مشابه لوبیای مزرعه م یباشد، ولیکن میزان
پروتئین در آن کمتر از لوبیای مزرعه است .به طور طبیعی در حدود 26 درصد.. در
صورت استفاده از این فرآورده در جیر ههای غذایی طیور، این فرآورده م یتواند به عنوان
جایگزین سویا و سایر منابع پروتئینی مورد استفاده قرار گیرد، ولیکن باید توجه داشت که،
میزان انرژی در این فرآورده اندکی کمتر از سویا است.
نخودها از قند و نشاسته بالایی برخوردارند، ولیکن میزان اسید آمین ههای متیونین، سیستئین
و تریپتوفان موجود در آن ها کم است.
چربی موجود در این محصول عمدتا به صورت چربی غیر اشباع است. نخودها دارای
می باشند. B مقادیر زیادی از ویتامین های گروه
محدودی تهای مصرف:
باز دارنده های تریپسین و یا فیتوهماگلوتینن .لیکتین و غیره.، ممکن است در این محصول
وجود داشته باشند. گاهی در پوسته دانه های نخود تانن وجود دارد.
باید توجه داشت که، با حرارت دادن محصول اغلب عوامل ضد تغذیه ای در آن تجزیه
می شوند و تا حدودی مقدار آن ها کاهش می یابد. میزان عوامل ضد تغذیه ای در گونه های
جدید نخود به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. این محصول ملین بوده و تغذیه
طیور با آن می تواند موجب اسهال شود.
باید توجه داشت که، اضافه کردن نخود خشک شده در جیر ههای غذایی متراکم جوجه ها
مناسب نیست.
دانه های یولاف
کلیات:
است. دانه Avena Sativa دانه های یولاف، دانه های حاصل از گیاه یولاف با نام علمی
یولاف یک دانه غلاف دار است، که به طور عمده برای استفاده در جیره های غذایی دام و
طیور کشت می شود.
غلاف الیافی دانه یولاف می تواند به طور طبیعی تا حدود 25 درصد وزن دانه را تشکیل
دهد. گاهی اوقات این غلاف را پیش از تغذیه از دانه یولاف جدا م یکنند. وزن غلاف دانه
بستگی به گونه گیاه یولاف و هم چنین فصل برداشت این محصول دارد.
برای افزایش قابلیت هضم یولاف، اغلب دانه گیاه یولاف را غلتک زده و یا اینکه به صورت
پولکی در می آورند.
مزایای تغذی های:
دانه یولاف نسبت به دانه گندم و جو از انرژی کمتری برخوردار است ،ولیکن میزان چربی
غیراشباع آن بیشتر است. دانه های یولاف دارای میزان الیاف بالایی است، و بنابراین استفاده
از آن جیره های غذایی نشخوارکنندگان در مقایسه با غیر نشخوارکنندگان و طیور متداول تر
است. مقدار اسیدهای آمینه لیزین، متیونین و هیستیدین آن کم است.
دانه های یولاف در مقایسه با دانه های غلات دیگر، برای تغذیه طیور از کیفیت بهتری
برخوردار است، ولیکن در صورت استفاده از آن در جیره غذایی به مقدار بیش از اندازه
معمول، این امر موجب کاهش رشد طیور می شود.
میزان چربی موجود در این محصول نسبت به سایر غلات بالا بوده .به طور معمول در
حدود 64 درصد. و این محصول غنی از اسیدهای چرب غیراشباع است. اغلب از نوع
غلتک زده دانه های یولاف، در جیره های غذایی همراه با ذرت درشت استفاده می شود.
محدودی تهای مصرف:
میزان اسید فیتیک 1 در دانه های غلات بالا بوده، این امر موجب ترکیب فسفر و کاهش
قابلیت استفاده و یا هضم فسفر در جیره های غذایی طیور م یگردد.
میزان اسید گلوتامیک در پروتئین این محصول بالا است. چربی موجود در دان ههای یولاف
از نوع غیراشباع بوده، و استفاده از دانه های یولاف به مقدار زیاد و بیش از اندازه معمول در
جیره غذایی موجب نرم شدن چربی لاشه طیور می شود.
از دید علمی، غذا به مجموعه موادی گفته م یشود، که پس از خورده شدن توسط طیور،
مقادیری از آن مجموعه مواد به وسیله دستگاه گوارش بدن آن ها قابل هضم و جذب باشند،
و مورد استفاده قرار گیرند.غذا مبین مواد خوراکی است.
برای مثال: با آن که تمام اجزاء سازنده و متشکله کنجاله ها .مانند: کنجاله سویا.، پس از
خورده شدن توسط طیور، به وسیله دستگاه گوارش آن ها قابل هضم و جذب نم یباشند، با
این حال، به طور عموم و عرفاً، با هم غذا نامیده می شوند.
مواد مغذی
ترکیباتی از غذا است ،که پس از تغذیه آن ،مورد استفاده طیور قرار م یگیرند.
کنجاله
تفاله سویا، کنجد، آفتابگردان و سایر دان ههای روغنی است، که به رو شهای مختلف روغن
آن ها را گرفته باشند.
یادآوری- کنجاله خوراک حیوانات علفخوار و طیور است.
طیور
منظور، هر یک از گون ههای مرغ، بوقلمون، اردک، کبک، غاز و بلدرچین است.
جیره غذایی طیور
حد متعادل مواد اولیه خوراکی است، که سبب بقاء و نگاهداری طیور زنده شده، و رشد و
تولید طیور را به گونه شایسته تامین نموده، و از بروز نشان ههای حاصله از کمبود مواد
خوراکی در طیور جلوگیری نماید.
میزان جیره غذایی طیور بر پایه: نژاد، نوع، جنس، سن و چگونگی شرایط تولید طیور،
گوناگون است.
مواد اولیه خوراکی با منشاء گیاهی برای تغذیه طیور:
.Sunflower Oil. 1-4 روغن آفتابگردان
کلیات:
برای استخراج روغن آفتابگردان، ابتدا پوسته دانه های آفتابگردان را جدا کرده و سپس
دانه های گیاه را تحت تاثیر گرما قرار م یدهند. در این صورت دانه های آفتابگردان به
صورت پولکی در آمده و روغن موجود در دانه ها از طریق مکانیکی و یا با استفاده از
حلال، استخراج م یشود، که پس از جدا کردن حلال و صمغ روغن خام آفتابگردان به
دست می آید، که این روغن خام به مصرف تغذیه دام و طیور رسیده و یا اینکه روغن خام
مزبور تحت تصفیه بیشتر قرار گرفته و روغن تصفیه شده آفتابگردان به دست م یآید، که
برای مصارف تغذیه انسانی به کار می رود.
مزایای تغذی های:
این فرآورده روغنی مایع با انرژی بالا است. از نظر وجود اسید لینولنیک 1 غنی بوده و نیز
برای جلوگیری از ایجاد گرد و غبار در جیره های غذایی طیور، استفاده از آن مناسب
می باشد. به علاوه، موجب بالا رفتن انرژی جیره غذایی طیور می شود.
.Sunflower Meal. کنجاله آفتابگردان
کنجاله آفتابگردان محصولی جانبی از صنعت تولید روغن آفتابگردان م یباشد. روغن
دانه های آفتابگردان با استفاده از روش حرارتی – مکانیکی و یا با استفاده از حلال استخراج
می شود. دانه های آفتابگردان به منظور دستیابی به روغن نرم غیر اشباع حاوی چندین پیوند
دوگانه موجود در آن، کشت می شود. دانه های آفتابگردان حاوی حدود 45 درصد روغن
می باشند، و پیش از استخراج روغن از دانه ها، پوسته دانه های آفتابگردان باید جدا شود.
معمولا پوسته دانه ها به موادی که پس از استخراج روغن آفتابگردان از دان ههای آن باقی
می مانند، افزوده می شوند.
مزایای تغذی های:
کنجاله آفتابگردان دارای سطوح خوبی از پروتئین است، ولیکن میزان اسید آمینه لیزین آن
نسبت به سویا کمتر است. میزان الیاف در این فرآورده بالا بوده و اگر منشاء این الیاف از
پوشش دانه های آفتابگردان باشد، به میزان اندکی از آن قابل هضم م یباشد، که در این
صورت باید دانه ها پیش از مصرف به صورت ریز آسیاب شده و خرد شوند.
جدا کردن پوسته دانه ها از کنجاله آفتابگردان موجب تولید فرآورده ای 1 با قابلیت هضم
بیشتر برای طیور و پروتئین بیشتر خواهد شد. این محصول از نظر اسیدهای آمینه گوگرددار
یعنی متیونین و سیستئین و فسفر غنی بوده ولیکن لیزین آن کم است.
از این محصول م یتوان در جیره غذایی طیور نیز استفاده کرد.
محدودی تهای مصرف:
در سطوح بالای مصرف، کنجاله آفتابگردان اندکی ملین است.
ارزن
کلیات:
. ارزن یک نوع علف از Panicum Miliaceum L. ارزن دانه های حاصل از گیاه
خانواده غلات است، که دانه های سخت کوچکی تولید می کند. از این دانه های ارزن با
رعایت نکاتی که در مزایای تغذی های و محدودی تهای مصرف آن شرح داده شده است در
تغذیه دام و طیور استفاده می شود.
مزایای تغذی های:
میزان انرژی آن بالا است، ولیکن پیش از مصرف باید ارزن مورد عمل آوری قرار گیرد.
عمل آوری ارزن به صورت آسیاب کردن یا تهیه پولک 1 از دانه های ارزن است.
ارزن به علت دارا بودن مقدار بالایی از الیاف غیر قابل هضم، اضافه کردن آن به جیره
غذایی حیوانات جوان و جوجه ها مناسب نیست.
محدودی تهای مصرف:
چنانچه ارزن همراه با غلات دیگر به مصرف برسد، نتایج بهتری برای تغذیه طیور حاصل
می گردد. الیاف خام موجود در دانه های ارزن توسط حیوانات جوان و جوجه ها به میزان
کمی هضم می شود.
کنجاله بادام زمینی
کلیات:
کنجاله بادام زمینی مانند سایر کنجاله ها محصول جانبی از تولید روغن بادام زمینی است.
برای استخراج روغن بادام زمینی از دان ههای بادام زمینی، از روش حرارتی – مکانیکی و یا
حلال استفاده م یشود. برای تهیه روغن آن ابتدا پوسته دانه ها تا حدودی که میسر است از
دانه های بادام زمینی جدا شده و سپس روغن گیری از دانه ها انجام می گیرد.
نیز نامیده اند. ، Monkey nuts یا Peanuts یادآوری- بادام زمینی را
برای تهیه روغن بادام زمینی مورد مصرف انسانی، ابتدا پوست دان ههای بادام زمینی را جدا
25 درصد پروتئین - کرده و سپس دانه ها را خرد .له. می کنند. دانه بادام زمینی حاوی 30
35 درصد روغن بادام زمینی می باشد. هنگامی که برای استخراج روغن، دانه های - خام و 60
بادام زمینی فشرده شده و روغن بادام زمینی استخراج م یشود، کنجاله حاصله تقریبا حاوی
7 درصد روغن بادام زمینی خواهد بود. باید توجه داشت، چنانچه برای استخراج روغن
بادام زمینی از دانه های آن از حلال استفاده شود، در آن صورت، در کنجاله بادام زمینی
حاصله میزان روغن بادام زمینی کمتری باقی می ماند.
مزایای تغذی ه:
کنجاله بادام زمینی منبع ارزشمندی برای انرژی و پروتئین محسوب می شود. تجزیه پذیری
کنجاله بادام زمینی نسبت به کنجاله منداب کمتر بوده، ولیکن نسبت به کنجاله سویا بیشتر
است. این کنجاله نسبت به کنجاله سویا دارای الیاف و انرژی بیشتر ولیکن دارای پروتئین
کمتری است و نیز کیفیت پروتئین آن نسبت به کنجاله سویا، پایین تر است .لیزین و متیونین
آن کمتر است..
میزان انرژی در کنجاله های بادام زمینی که پوست دانه های بادام زمینی مربوط به آ نها جدا
نشده است، کمتر از کنجال ههای بادام زمینی است که پوست دانه های بادام زمینی آ نها جدا
شده است. ترکیب شیمیایی کنجاله بادام زمینی بسته به منبع تهیه آن م یتواند بسیار متغیر
باشد.
محدودی تهای مصرف:
در مورد کنجاله بادام زمینی، آلودگی محصول با سم افلاتوکسین معمول است.
چنانچه کنجاله بادام زمینی در محل تولید در شرایط گرم و مرطوب اکسید شود، خوش
خوراکی آن کاهش یافته و حتی ممکن است سمی باشد.
موضوع مهم درباره کنجاله بادام زمینی این است، که در مورد این فرآورده احتمال حمله
قارچ ها به دانه های بادام زمینی و کنجاله بادام زمینی بسیار است، که در این صورت در
کنجاله آن سمومی تولید می شود و با مصرف کنجاله بادام زمینی آلوده به سموم، طیور دچار
کمبود دارد. B مسمومیت می شوند. این محصول از نظر ویتامین 12
باقلای مصری
کلیات:
. در این نوع .Lupinus Vulgaris SPP. باقلای مصری از خانواده دانه های گیاه
باقلا، دانه تلخ کم است. باقلای مصری دارای دان ههای کوچک به رنگ زرد یا قهو های
است، که پس از حرارت دادن آن دانه های مزبور را آسیاب و یا خرد م یکنند.
سه نوع از گیاه باقلای مصری با گل های به رنگ سفید، زرد و آبی وجود دارد. باید توجه
داشت که، جایگزینی پودر دانه باقلای مصری با کنجاله سویا و کنجاله منداب در جیر ههای
غذایی، دام و طیور غالباً اقتصادی است. برای از بین بردن اثرات نامطلوب گون ههای شیرین
باقلای مصری که حاوی مقدار کمی مواد آلکالوئیدی م یباشند، می توان از اسیدهای آمینه
مکمل همراه با افزودن آنزیم مناسب و عمل آوری آن، استفاده کرد.
مزایای تغذی های:
باقلای مصری در جیره های غذایی، منبع خوب پروتئین است .با تقریبا 32 درصد پروتئین.،
پیش از تغذیه با آن، باید دان ههای باقلای مصری را عمل آوری کرد تا پوشش الیافی دانه ها
از آن ها جدا شوند.
باید توجه داشت که، اگر پوشش الیافی از دانه های باقلای مصری جدا نشود و در محصول
باقی بمانند، ترکیب شیمیایی محصول تحت تاثیر منفی قرار می گیرند.
به منظور تهیه پودر دانه باقلای مصری از گونه های گیاه با گ لهای به رنگ سفید و زرد
استفاده می شود. ممکن است افزودن متیونین به باقلای مصری ضروری باشد، و قابل
استفاده بودن لیزین در این محصول در اثر تلاقی بین گون های افزایش می یابد.
محدودی تهای مصرف:
آلکالوئیدهایی در گونه های تلخ این محصول وجود داشته و این گونه های باقلای مصری
سمی هستند.
باید توجه داشت که، در گون ههای جدید باقلای مصری از این نظر عموماٌ مشکلی وجود
ندارد. چون سطح الیاف آن ها بالاست. در باقلای مصری همانند دیگر بقولات، میزان
متیونین و لیزین کم است.
.Rice Brainسبوس برنج
کلیات:
سبوس برنج محصول جانبی است که از صیقل دهی دانه برنج 1، ضمن تولید برنج سفید، به
دست می آید. این محصول عمدتاٌ دارای دانه های ریز و یا شکسته برنج می باشد. برنج غذای
اصلی برای انسان در برخی از کشورهای آسیایی محسوب می شود.
دانه برنج دارای یک پوسته الیافی و یک لایه سبوس است، که آن ها در حین عملیات
صیقل دهی دانه برنج از دانه آن جدا می شوند. سبوس برنج معمولا مخلوطی از ریشه چه
سبوس 2 و مقدار محدودی پوسته دانه برنج است که به آن افزوده می گردد.
مزایای تغذی های:
سبوس برنج محصولی متغیر است، که این امر بستگی به منابع مختلفی دارد که از آن به
دست م یآید. متغیر بودن این محصول به دلیل رو شهای عمل آوری مختلف آن و هم چنین
پوسته دانه های برنج موجود در این محصول است. میزان پوسته موجود در آن باید به
حداقل ممکن باشد، و بالا بودن میزان پوسته در محصول، موجب افزایش سطح خاکستر
محصول می گردد.
میزان انرژی این فرآورده کم است، میزان روغن موجود در آن به طور معمول 2 درصد و
سطح پروتئین آن به طور معمول 15 درصد است. سبوس برنج تولید شده به روش
مکانیکی حاوی انرژی بیشتری نسبت به روش های دیگر است، که این امر به علت میزان
چربی بالای آن .حدود 10 درصد.، می باشد.
محدودی تهای مصرف:
متغیر بودن ترکیب شیمیایی این محصول، ممکن است چگونگی استفاده از آن را در
جیره های غذایی خوراک طیور محدود سازد. چنانچه سبوس برنج در سطوح بالا مورد
تغذیه طیور قرار گیرد، روغن موجود در سبوس برنج، می تواند موجب نرم شدن چربی
E لاشه طیور شود. هم چنین روغن موجود در آن ممکن است با میزان قابل استفاده ویتامین
موجود در سبوس برنج در ارتباط باشد.
به صورت یک آنتی اکسیدان طبیعی عمل می کند. E این به آن سبب است، که ویتامین
موجود در آن نیز کم E بنابراین، اگر چربی موجود در برنج اکسیده شود، میزان ویتامین
می شود. اضافه کردن این محصول به جیره غذایی جوج هها مناسب نیست.
.Triticumx Secaleدان ههای هیبرید
کلیات:
دانه های هیبرید، .دورگه. بوده و این دانه ها از تلاقی گیاهان گندم و چاودار حاصل
می شوند. این گیاه در زمین های با حاصل خیزی پایین، به منظور تولید غلات، کشت
می گردد.
مزایای تغذی های:
دانه های هیبرید، بدون پوسته بوده و شبیه دان ههای گندم است و ارزش غذایی آن نیز مشابه
دانه های گندم است.
این دانه ها، حاوی انرژی بالا و پروتئین متوسط .اگر چه متغیر.، می باشد و میزان اسیدهای
آمینه دانه های هیبرید نیز پیش از استفاده از آن در جیره های غذایی طیور، باید بررسی شود.
معمولا نسبت به گندم، دانه های هیبرید دارای اسیدهای آمینه لیزین و متیونین بیشتری است.
دانه های هیبرید نسبت به دان ههای دیگر، م یتواند دارای فسفر، منیزیم و پتاسیم بیشتری
باشد.
محدودی تهای مصرف:
دانه های هیبرید ممکن است دارای بازدارنده های تریپتین و ترکیبات الکلیکی 1 باشد .که این
ترکیبات تنها در مورد نشخوار کنندگان موثرند..
این محصول م یتواند از نظر اسید آمینه تریپتوفان فقیر باشد. دانه های هیبرید که به مصرف
تغذیه طیور می رسند، باید فاقد قارچ ارگوت 1 باشند.
جو
کلیات:
دانه ای به شکل تقریبا باریک و با یک پوشش الیافی خارجی است، که ،.Barley. دانه جو
به طور وسیعی در اغلب نقاط دنیا کشت م یشود، و چندین محصول جانبی از آن به دست
می آید. کشت گیاه جو برای تغذیه طیور هم انجام م یگیرد. باید توجه داشت که، در دنیا از
سویه هایی از جو که از کیفیت کمتری برخوردار می باشند، برای تغذیه طیور استفاده
می شود.
مزایای تغذی های:
6 درصد متغیر می باشد. ولیکن به طور متوسط - میزان پروتئین خام دانه جو در حدود 14
11 درصد می باشد. - میزان پروتئین خام دانه جو در حدود 12
استفاده از جو در جیره غذایی طیور نیز همانند حیوانات تشخوار کننده، به منظور تامین
انرژی برای آ نها انجام م یگیرد. باید توجه داشت، چنانچه هنگام استفاده از جو در جیره
غذایی طیور از آنزیم مناسب .گلوکاناز. استفاده نشود، میزان جو مصرفی در جیره غذایی
طیور باید محدود گردد.
جو در مقایسه با گندم، دارای الیاف بیشتر و نشاسته کمتری از آن است، و به همین دلیل
ممکن است برای طیور قابلیت هضم کمتری داشته باشد.
ارزش غذایی جو به گونه آن، میزان پروتئین موجود در آن و وزن حجمی دانه جو، بستگی
دارد.
از نظر کیفی، جو همانند تمام غلات از کیفیت پروتئین متوسطی برخوردار بوده و به ویژه از
نظر اسید آمینه لیزین محدودیت و یا کمبود دارد.
در این باره و به ویژه در مورد دانه هایی که عمل آوری م یشوند، باید به امر تعادل مواد
معدنی و ویتامین های موجود در جیره غذایی توجه لازم به عمل آورد.
و ماده معدنی کلسیم فقیر است. A ،D و E جو به طور کلی از نظر ویتامین های
باید توجه داشت که، عمل آوری دانه های مرطوب جو با استفاده از اسید پروپیونیک، موجب
موجود در آن ها می شود. E کاهش بیشتر ویتامین
محدودی تهای مصرف:
باید توجه داشت که، وجود بتاگلوکا نها در جو موجب چسبندگی مدفوع در طیور شده و
برای رفع این حالت باید از آنزی مهای مناسب استفاده کرد .برای مثال: بتا گلوکاناز.. اگر در
جیره غذایی طیور از دانه های جو خیلی ریز آسیاب شده استفاده شود، ممکن است با این
عمل کل مصرف خوراک طیور، کاهش یابد.
بهره گیری از آنزی مهای بتاگلوکاناز، موجب می شود که علاوه بر رفع مشکل فوق، مقادیری
از انرژی غیرقابل استفاده جو نیز به انرژی قابل استفاده بدن طیور تبدیل گردد.
.Ryeچاودار
کلیات:
است. از دانه های چاودار جهت تهیه Secale Ceverale L. چاودار، دانه های حاصل از گیاه
نان چاودار و هم چنین مواد غذایی دیگر استفاده می شود. گیاه چاودار به سرعت رشد کرده،
به طوری که، ساقه چاودار در مدت کمی ظاهر می شود. گیاه چاودار هم چنین به عنوان یک
محصول علوفه ای، نیز کشت می شود.
مزایای تغذی های:
دانه های چاودار محصولی با ترکیب شیمیایی بسیار متغیر است. تولید کنندگان آن از
روش های مختلف برای عمل آوری این محصول استفاده م یکنند ،چون در حین فرآوری آن
احتمال وجود پوسته دانه های چاودار در این فرآورده وجود دارد، بنابراین در سطح وسیع
مورد استفاده تغذیه ای برای طیور قرار نمی گیرد.
وجود پوسته دانه های چاودار در این فرآورده موجب بالا رفتن میزان خاکستر آن می شود،
بنابراین باید توجه داشت که ، میزان پوسته دانه های چاودار در این محصول در حداقل
ممکن باشد.
به طور کلی میزان انرژی و مواد معدنی در دانه های چاودار در حد خوبی است.
محدودی تهای مصرف:
به هنگام اضافه کردن این محصول به جیره غذایی طیور، همواره باید به احتمال وجود
آلودگی دانه های چاودار به قارچ ارگوت 1، توجه نمود.
.Maize Screenings. ذرت - بقایای بوجاری
کلیات:
دانه های ذرت، برای انجام آسیاب کردن به روش مرطوب، به منظور جداسازی دانه های
ذرت شکسته و ریز و آرد موجود در آن ها، غربال م یشوند. طبیعی است که، برای انجام
آسیاب کردن به روش مرطوب به دانه های ذرت نیاز بوده، و معمولاٌ در هنگام غربال نمودن
دانه های ذرت، به طور معمول به میزان حدود 5 درصد بقایای غربال دان ههای ذرت، به
دست می آید. استفاده از این محصول جهت جایگزینی با ذرت کامل و یا حتی گندم و جو
در جیره های غذایی طیور، اقتصادی است.
یادآوری- .ذرت – بقایای بوجاری. را، پودر ذرت 2 نیز م ینامند.
مزایای تغذی های:
60 درصد - میزان نشاسته در دانه های ذرت – بقایای بوجاری، بالا بوده و در حدود 80
می باشد، و در نتیجه این محصول از سطح انرژی خوبی برخوردار است.
محدودی تهای مصرف:
به هنگام اضافه کردن این محصول به جیره های غذایی طیور، گاهی اوقات ممکن است
دانه های کامل در مدفوع طیور ظاهر شود. این موضوع معمولا به عنوان یک مشکل در
تغذیه طیور مطرح نبوده و نمی باشد.
البته باید توجه داشت که ، میزان دانه های ذرت دفع شده از سیستم گوارش طیور در این
مورد ،ناچیز می باشد.
.Maize Germ Meal. پودر کاکل ذرت
کلیات:
پودر کاکل ذرت، محصول جانبی حاصل از تولید روغن دانه های ذرت است، که از راه
فشردن و جداسازی جنین مرطوب یا خشک از دانه ذرت حاصل می شود. در این فرآیند،
ممکن است بخش هایی از آندوسپرم و پوشش بذر 1 ذرت هنوز وجود داشته باشند.
همان گونه که از نام این محصول پیدا است، این فرآورده شامل کامل های خشک شده به
دست آمده از ذرت است ،که پس از استخراج روغن ذرت از دانه ذرت به دست می آید.
این فرآورده یک محصول جانبی است، که از آسیاب نمودن به روش مرطوب دانه های ذرت
و یا در هنگام تولید ذرت پولکی، حاصل می شود.
هنگامی که ذرت به روش مرطوب آسیاب م یشود، جنین ها که دارای به طور معمول 50
درصد روغن می باشند ، در مراحل اولیه فرآیندها، جدا می شوند.
روغن ذرت با روش مکانیکی و یا با استفاده از حلال استخراج می شود، و میزان استخراج روغن
ذرت، تعیین کننده میزان روغن باقی مانده در پودر کاکل ذرت است.
دو نوع اصلی پودر کاکل ذرت وجود دارد، نوعی که میزان روغن بالایی دارد .به طور
معمول بیشتر از 14 درصد. و نوعی که میزان روغن آن کم است .به طور معمول 5 درصد..
در برخی از شرایط تولید، به پودر کاکل ذرت، الیاف ذرت افزوده می شود.
مزایای تغذی های:
کیفیت پودر کاکل ذرت به فرآیند تولید آن بستگی دارد، ولیکن معمولاٌ برای تمامی
حیوانات اهلی و طیور مناسب است.
مقدار سبوس و روغن باقی مانده در محصول می تواند در زمینه مناسب بودن آن برای تغذیه
طیور، تاثیر منفی بگذارد. میزان نشاسته، انرژی و پروتئین موجود در این فرآورده کاملا بالا
است و اسیدهای آمینه آن نیز از تعادل خوبی برخوردار است.
محدودی تهای مصرف:
پودر کاکل ذرت اگر به مدت و در دوره های طولانی مورد تغذیه طیور قرار گیرد، این امر
ممکن است عمل هضم الیاف را در طیور کاهش دهد. این فرآورده به واسطه نوع چربی
آن ،در صورت مصرف بی رویه در طیور، می تواند موجب اسهال در طیور شود. فرآورده هایی
که روغن کمتری دارند، برای استفاده از آن ها برای تغذیه طیور، محدودیت های کمتری
وجود دارد. روغن موجود در این فرآورده به صورت روغن غیر اشباع و آزاد است.
.Zea Mays Lدانه ذرت
کلیات:
است. ذرت به عنوان یک ماده غذایی برای خوراک Zea Mays L. ذرت، دانه های گیاه
انسان و هم چنین به عنوان یک ماده اولیه جهت فرآیند تخمیر و یا اینکه برای تغذیه
حیوانات کشت می گردد. سه نوع ذرت وجود دارد، ذرت سفید، ذرت قرمز و ذرت زرد.
عمدتاٌ از ذرت زرد برای تغذیه حیوانات و طیور استفاده م یگردد. باید توجه داشت که، به
لحاظ بالا بودن قیمت ذرت، از این محصول به صورت مستقیم استفاده نمی شود.
مزایای تغذی های:
ذرت نسبت به اغلب غلات ،دارای میزان انرژی بالاتری است. میزان چربی موجود در ذرت
دو برابر میزان چربی موجود در گندم و جو بوده، ولیکن کمیت و کیفیت پروتئین ذرت
نسبت به پروتئین گندم، کمتر از آن است.
65 درصد است، ولیکن میزان - میزان نشاسته در دانه ذرت به طور معمول در حدود 70
پروتئین ،الیاف و مواد معدنی آن کم است. نشاسته ذرت در مقایسه با نشاسته گندم و جو،
در سیستم گوارشی طیور، به طور آهسته تر تجزیه م یگردد.
میزان کلسیم موجود در ذرت کم بوده و معمولاٌ از آن در جیر ههای غذایی حیوانات تک
در .Flaked. معده ای و طیور، استفاده می شود. از شکل پولکی شده دانه های ذرت
خوراک هایی با اندازه دانه های ذرت درشت، استفاده می شود.
باید توجه داشت که، چون میزان مواد معدنی موجود در ذرت کم است، بنابراین باید هنگام
مصرف آن، همراه با آن از مکمل های معدنی مناسب، استفاد کرد.
محدودی تهای مصرف:
چنانچه ذرت در جیره های غذایی طیور برای مدت طولانی و در سطوح بالا استفاده شود، به
دلیل گزانتوفیل موجود در آن، چربی لاشه طیور زردرنگ می شود.
.Soya Beans Glycine Max. L.merrسویا .دانه روغن کشی نشده
کلیات:
سویا یکی از مهم ترین منابع پروتئین برای تغذیه دام و طیور در دنیا محسوب می شود. به
منظور روغن کشی از دان ههای سویا، پوسته دان ههای سویا را جدا کرده و سپس با استفاده از
گرما، دانه های آن مورد عمل آوری قرار می گیرد.
برای عمل آوری آن، م یتوان از بخار همراه با گرما، به ویژه به روش های حرارت دادن
نیز استفاده کرد. ، Jet sploding همراه با آب 1 و میکرونیزاسیون یا
در اثر عم لآوری دانه های سویا با این رو شها، محصولی با چربی و پروتئین بالا تولید
می شود. این ماده غذایی با ارزش، عموماٌ در جیره غذایی حیوانات جوان و طیور مورد
استفاده قرار می گیرد.
استفاده از سویا در جیره های غذایی دام و طیور، به قیمت کنجاله سویا نیز بستگی دارد.
میزان مناسب حرارت استفاده شده در طی عمل آوری آن، سطوح عوامل ضد تغذی های
موجود در آن را کاهش می دهد.
باید توجه داشت که، چنانچه در حین عمل آوری آن از گرما استفاده نشود ،میزان هضم
پروتئین موجود در سویا کاهش خواهد یافت.
هم چنین گرما موجب تجزیه دیواره سلولی دانه های گیاه سویا م یشود، که در نتیجه آن مواد
مغذی موجود در دانه های آن، به گونه آسان تر هضم م یگردد.
یادآوری – اگر دانه های سویا برای مدت طولانی نگهداری شود، روغن زیاد موجود در دانه های آن
خطر فاسد شدن سویا را افزایش خواهد داد.
مزایای تغذی های:
بهره گیری از سویا به علت خوش خوراک بودن و دارا بودن سطح بالای انرژی و پروتئین
.به طور معمول در حدود 40 درصد.، در جیر ههای غذایی طیور، به ویژه برای جوجه ها،
مناسب است.
میزان اسیدهای چرب ضروری موجود در این فرآورده بالا بوده، که این امر این ماده غذایی
را برای تغذیه طیور، مناسب می سازد.
محدودی تهای مصرف:
عوامل ضد تغذی های موجود در سویا نظیر بازدارند ههای تریپسین 1 و هماگلوتین 2، از راه
حرارت دادن و یا پختن آن از بین می روند.
کنجاله سویا
کلیات:
کنجاله سویا محصولی جانبی از صنعت تولید روغن سویا است. روغن موجود در لوبیای
سویا استخراج گردیده و مواد باقی مانده آن با حرارت دادن مناسب ،عمل آوری شده و
کنجاله سویا تشکیل می گردد.
هنگامی که لوبیای سویا خرد می شود، سه محصول اصلی از آن به دست می آید، روغن،
کنجاله و پوسته سویا.
در می آیند. .Flaked. سپس مواد باقی مانده از آن، گرما داده شده و به صورت پولکی
روغن سویا با استفاده از حلال و گاهی اوقات نیز از طریق حرارتی – مکانیکی استخراج
می گردد، و مواد باقی مانده آن به منظور کاهش عوامل ضد تغذیه ای موجود در آ نها و
خارج نمودن باقی مانده های حلال، حرارت داده م یشوند.
به طور متوسط به ازای هر تن لوبیای سویای خرد شده، حدود 750 کیلوگرم کنجاله سویا
تولید می شود.
مزایای تغذی های:
کنجاله سویا در بین منابع پروتئین گیاهی دارای بهترین کیفیت است و در سطح گسترد های
مورد استفاده تغذیه طیور قرار می گیرد و معادله اساسی جیره نویسی طیور در زمان حاضر
بر مبنای ذرت – سویا، تنظیم می گردد.
این محصول دارای انرژی و پروتئین بالایی است، و در ضمن ساختار اسید آمینه موجود در
آن از وضعیت بسیار خوبی برخوردار است. میزان اسید آمینه لیزین آن بالا است ولیکن
میزان متیونین آن کم است. در حدود 95 درصد ازت موجود در آن به صورت پروتئین بوده
و از این روی برای مصرف تغذیه طیور، مناسب است.
میزان فسفر این محصول بالا بوده و تقریبا 50 درصد از فسفر موجود در آن قابل استفاده
است.
بدون پوسته بوده و بنابراین نسبت به دیگر انواع سویا دارای الیاف .Hypor. سویای
B و D کمتری است، ولیکن پروتئین بیشتری دارد. سویا منبع خوبی از ویتامین های گروه
می باشد.
محدودی تهای مصرف:
در هنگام استفاده از کنجاله سویا در جیره غذایی طیور باید توجه داشت که، بازدارنده های
تریپسین و هماگلوتی ن 1های موجود در کنجاله سویا، معمولا از طریق عمل آوری آن با
حرارت دادن آن در حین مراحل تولید، غیرفعال می شوند. سایر عوامل ضد تغذی های غیر
فعال شده در آن م یتوانند شامل مواد گواترزا، ساپونی نها، استروژن ها، ضد ویتامین ها و
فیتات ها، باشند.
.Lentilsعدس
کلیات:
می باشند. عدس Lens Culinaris a.O.Medik عدس ها، دانه های حاصل از گیاهان
معمولاً برای تغذیه انسان کشت می شود، ولیکن عدس هایی که از استاندارد کیفی پایینی
برای مصرف تغذیه انسانی برخوردارند، ممکن است برای تغذیه حیوانات و طیور مورد
استفاده قرار گیرند. علاوه بر این از سبوس عدس نیز در تغذیه حیوانات و طیور استفاده
می شود. محصول عدس به خوبی قابل نگهداری است.
مزایای تغذی های:
ترکیب شیمیایی عدس اغلب نزدیک به لوبیاها یا نخودها می باشد. عدس یک منبع پروتئینی
گیاهی محسوب می گردد. در سبوس عدس نسبت به دانه عدس، میزان الیاف بیشتر و میزان
پروتئین کمتر از دانه آن است.
محدودی تهای مصرف:
در هنگام استفاده از دانه های عدس در جیره های غذایی طیور باید توجه داشت که، دانه
عدس می تواند حاوی بازدارنده های دیاستاز تریپسین و هم چنین مقدار اندکی از
هماگلوتین ها 1 باشد.
کنجاله دانه کتان
کلیات:
دانه حاصل از گیاه کتان است ،که برای روغن موجود در دانه گیاه ،.Lin seed. تخم کتان
کشت م یگردد. روغن گیاه در تهیه رنگ، مرکب .جوهر. و صابون نیز مورد استفاده قرار
می گیرد. روغن کتان با روش حرارتی – مکانیکی یا با روش استفاده از حلال از دان ههای
کتان که به طور طبیعی دارای تقریبا 39 درصد روغن م یباشد، استخراج می شود.
پس از استخراج روغن، کنجاله حاصله م یتواند فشرده شده و به صورت پلت های لوزی
شکل در آید و یا اینکه برای آسانی درحمل و نقل آن خرد گردیده و مورد استفاده قرار
گیرد.
مزایای تغذی های:
در کنجاله دانه کتان، میزان انرژی، روغن و کربوهیدرات های قابل استفاده موجود در آن بالا
است و میزان پروتئین آن متوسط است. میزان اسیدهای آمینه محدود کننده موجود در این
فرآورده پایین است. روغن دانه کتان دارای مقادیر زیادی اسیدهای چرب غیراشباع است.
این محصول منبع خوبی برای الیاف قابل هضم بوده و یک فرآورده خوش خوراک
محسوب می شود. افزودن کنجاله دانه کتان به جیره های غذایی طیور، سبب بهبود قابلیت
هضم جیره هایی غذایی می شود. میزان فسفر این محصول بالا بوده و میزان کلسیم و لیزین
موجود در آن کم است.
یادآوری- تخم کتان کامل پس از عمل آوری آن با سود سوزآور و آب، به مصرف تغذیه طیور
می رسد.
محدودی تهای مصرف:
کنجاله دانه کتان ممکن است دارای گلوکوزید یا لینامارین و آنزیم لیناز باشد، ولیکن
عمل آوری خوب آن در درجه حرارت های بالا ،اغلب این ترکیبات را از بین خواهد برد.
مصرف در سطوح بالای این محصول ملین است و باعث نرم شدن چربی لاشه طیور
می شود.
ایده آل B کنجاله دانه کتان برای تغذیه طیور به دلیل تاثیر نامطلوب آن بر ویتامین های گروه
نبوده و چنانچه بیش از 5 درصد در جیره غذایی آن ها مصرف گردد، این امر باعث کند
شدن رشد طیور خواهد شد. در مورد طیور، کنجاله دانه کتان را م یتوان تنها در مورد طیور
2 درصد در جیره متراکم / مادر و طیور تخم گذار و آن هم می توان حداکثر به میزان تقریبی 5
غذایی آن ها، استفاده کرد.
یادآوری – از تخم کامل کتان نباید در جیره غذایی طیور استفاده کرد.
کنجاله کنجد
کلیات:
کنجاله کنجد ، محصول جانبی در صنعت تولید روغن است. دانه های کنجد از گیاه کنجد 1
حاصل شده و روغن موجود در آ نها، از طریق فشرده شدن دانه های کنجد، خارج گردیده
و به دست می آید.
کنجد گیاهی قائم است، که در حین رشد گیاه غلاف های کوچکی تولید م ینماید، که این
غلاف ها به آسانی قابل برداشت می باشند. گیاه کنجد به منظور استخراج روغن موجود در
دانه های آن کشت می گردد.
مزایای تغذی های:
کنجاله کنجد دارای پروتئین بالا، الیاف کم و سطح انرژی متوسطی است، پروتئین آن از نظر
اسید آمینه متیونین غنی بوده، ولیکن میزان لیزین آن کم است، و در طیور تنها در مورد جیره
غذایی طیور مادر و تخمگذار، مورد استفاده قرار م یگیرد.
محدودی تهای مصرف:
مصرف کنجاله کنجد در سطوح بالا، ممکن است ملین بوده و باعث اسهال شود. کنجاله
کنجد مورد مصرف چنانچه دارای روغن باشد، این امر می تواند باعث نرم شدن چربی
لاشه طیور شود.
با مصرف کنجاله کنجد در جیره غذایی طیور ،اسید فیتیک موجود در آن ممکن است به
فسفر متصل شده و آن را از سیستم گوارشی طیور خارج سازد و هم چنین افزودن کلسیم
اضافی به جیره غذایی طیور نیز ممکن است ضروری باشد.
کنجاله کنجد را می توان تنها در مورد طیور مادر و طیور تخمگذار و آن هم می توان حداکثر
به میزان تقریبی 5 درصد در جیره غذایی متراکم آن ها ، استفاده کرد.
.Wheat. 18-4 گندم
کلیات:
و دیگر Triticum a Aesutivum Dest و Triticum durum Dest گندم، دانه های گیاه
گونه های گندم است. گندم دارای سه نوع سفت، نرم و دوروم م یباشد. از گندم به طور
معمول در صنایع تولید نان، شیرینی و مانند آن استفاده م یشود. گونه های نوع نرم گندم،
معمولا به مصرف تغذیه حیوانات و طیور می رسند.
امروزه می توان سطح بالاتری از گندم را در خوراک های دام و طیور و به ویژه در خوراک
طیور به کار برد، زیرا آنزیم هایی در گندم وجود دارند که می توانند میزان چسبندگی گندم را
کاهش داده و قابلیت هضم پلی ساکاریدهای آن را نیز افزایش دهند.
باید توجه داشت که ،اصولا گندم خوراکی در دنیا در اصل برای تهیه نان و یا بیسکویت،
برای مصارف غذایی انسان کشت می گردد، ولیکن گندم هایی که فاقد کیفیت لازم و مناسب
باشند به مصرف تغذیه دام و طیور می رسند.
معمولی ترین مورد مصرف گندم تهیه نان برای تغذیه انسان است، که برای این منظور از
گندم های نوع سفت که دارای پروتئین بالا است، استفاده می شود.
مزایای تغذی های:
گندم دارای انرژی خیلی بالا و پروتئین متوسط و متغیری است .به طور معمول در حدود
10-15 درصد.. در این محصول میزان نشاسته بالا است .به طور معمول 64 درصد.، و
میزان الیاف پایین است.
در محصول گندم به طور معمول میزان 3 درصد دان ههای گندم بدون پوشش ها بوده و میزان
ویتامین های موجود در آن به ویژه بیوتین در آن کم است.
باید توجه داشت که، هنگامی که دانه های گندم با مواد نگهدارنده ذخیره می شوند، میزان
موجود در آن کاهش می یابد. E ویتامین
محدودی تهای مصرف:
گندم حاوی سطوح بالایی از گلوتن است که اگر بیش از اندازه لازم آسیاب شود، این امر
می تواند منجر به تولید خمیر چسبناکی شود و به این ترتیب هضم آن را در سیستم گوارشی
طیور کاهش می دهد.
سبوس گندم
کلیات:
سبوس گندم ،یک محصول جانبی است ،که هنگام تولید آرد گندم حاصل م یشود. این
فرآورده از دان ههای غربال شده گندم و یا از گند مهایی که پوست .سبوس. آن ها جدا شده
است، به دست می آید. این فرآورده اساساً شامل بخش هایی از پوسته های خارجی تر و
ذراتی است که از دانه های گندم ،که به عنوان یک محصول جانبی تولید آرد گندم، حاصل
گردیده و عرضه و به فروش م یرسد. تراکم حجمی این فرآورده کم است. سبوس گندم از
پریکارپ 1 و پوشش دانه گندم 2 و یا سبوس درشت گندم، تشکیل م یشود.
مزایای تغذی های:
میزان فسفر و منیزیم سبوس گندم بالا است، ولیکن کلسیم آن پایین است. میزان انرژی و
سطوح نشاسته این فرآورده نیز کم است، ولیکن مقدار فیبر آن بالا است و به همین دلیل در
جیره نویسی غذایی از آن به عنوان فیبر .تنظیم کننده ضریب حجمی. استفاده می شود.
محدودی تهای مصرف:
سبوس گندم بدون عوامل ضد تغذیه ای است، اگرچه چگونگی ماهیت فیزیکی این فرآورده
می تواند میزان استفاده از آن را محدود نماید.
لوبیای مزرعه
لوبیاهای مزرعه، از خانواده لگومینه هستند. در بسیاری از کشورها از جمله ایران، لوبیاهای
مزرعه عمدتاً به منظور مصرف در تغذیه انسان کشت می شوند. علاوه بر آن گونه هایی از
لوبیا وجود دارند که اغلب فقط به منظور تغذیه حیوانات و طیور کشت شده و مورد
استفاده قرار می گیرند.
مزایای تغذی های:
لوبیاهای مزرعه سرشار از پروتئین بوده و انرژی آن ها نیز به دلیل وجود نشاسته در آن ها
حاصل می گردد.
لوبیای مزرعه از قابلیت دسترسی بالایی برخوردار است. میزان اسید آمینه لیزین در آن ها بالا
است و میزان متیونین و سیستئین آن کم است. این محصول میزان الیاف کمی دارند. گونه های
بهاره لوبیا نسبت به گون ههای زمستانی لوبیا از نظر پروتئین موجود در آن ها غنی تر هستند.
این محصول از نظر ویتامین ها و فسفر غنی بوده و در جیره غذایی به خوبی جایگزین نخود
می شوند. وجود عوامل ضد تغذی های .مانند: تانن ها. در لوبیاهای مزرعه نشان می دهد، که
این محصول نسبت به نخود کیفیت پایین تری دارد.
این فرآورده دارای فسفر بالایی است. روغن موجود در این فرآورده عمدتاً به صورت اشباع
شده است.
محدودی تهای مصرف:
لوبیای مزرعه دارای تانن است، و این ماده قابض ضد تغذیه ای عمدتاً در پوسته لوبیا وجود
داشته و ممکن است قابلیت هضم پروتئین آن را کاهش دهد. برخی از انواع لوبیاها دارای
بازدارنده های تریپسین است. اخیراً به کمک علم فن آوری زیستی گونه هایی از لوبیا کشت
می شوند که میزان تانن پایینی دارند. از دیگر عوامل ضد تغذیه ای لوبیا می توان از اوره آز،
فیتات ها، هماگلوتین ها و گلوکزیدها، که به طور معمول در این محصول وجود دارند، نام
برد. وجود این ترکیبات ضد تغذی ه ای در محصول به معنی ضروری بودن انجام عمل آوری
حرارتی محصول است، تا بتوان از اثرات منفی آن ها جلوگیری کرد.
پس از فرآوری این محصول باید دقت کرد که از رشد کپک ها بر روی آن ها جلوگیری
می شود. چنانچه این محصول به میزان بیش از اندازه معمول در جیره غذایی طیور به کار
رود، ممکن است عملکرد طیور را محدود نماید، و در این وضع و شرایط می توان با
استفاده صحیح و دقیق از مکمل های معدنی تا حدودی از اثرات منفی به وجود آمده،
جلوگیری کرد.
تفاله مرکبات
کلیات:
تفاله مرکبات، محصول جانبی حاصل از فشردن میو ههای مرکبات است، که به منظور تولید
آب میوه مرکبات به دست م یاید. پرتقال، لیمو و مرکبات دیگر به منظور تولید آب میوه،
خرد و فشرده می شوند.
مواد باقی مانده که شامل بافت گوشتی میوه و پوست و دان ههای میوه م یباشند، به صورت
مرطوب در بازارهای محلی عرضه شده و یا اینکه به منظور صادرات خشک شده و عرضه
می شوند. محصول خشک شده آن معمولاً آسیاب شده و پلت می شود. در برخی از
کارخانه ها دانه های میوه های مرکبات را به دلیل وجود روغن در آ نها، جدا نموده و
جمع آوری می کنند.
مزایای تغذی های:
تفاله مرکبات از نظر میزان الیاف قابل هضم و انرژی و قند قابل تخمیر، مشابه تفاله چغندر
است، ولیکن میزان پروتئین آن کمی از تفاله چغندر کمتر است. تفاله مرکبات می تواند
حاصل از پرتقال، لیمو، نارنگی و دیگر مرکبات بوده و آن ها را در بر گیرد.
در هر حال تفاله مرکباتی که از یک منبع .مانند: پرتقال. تهیه شده باشد، قابل اطمینان تر
خواهد بود. باید توجه کرد که، تفاله پرتقال به عنوان بهترین محصول جانبی از این نوع
مناسبی دارد. pH شناخته می شود، زیرا این محصول خوش خورا کتر بوده و
تفاله مرکبات برای جیر ههای غذایی طیور تخمگذار، مناسب است. به ویژه این که رنگدانه
موجود در پرتقال و یا سایر مرکبات م یتواند بر روی رنگ زرد مواد خوراکی تاثیر مطلوب
گذارد ، بو و رایحه مطبوع این محصول، مصرف خوراک را از سوی طیور تحریک می نماید.
محدودی تهای مصرف:
افزودن و یا حذف این محصول از جیره های غذایی طیور، باید به تدریج انجام گیرد، زیرا
در غیر این صورت ممکن است این امر باعث خودداری طیور از مصرف خوراک گردد.
لیمونین 1 موجود در دانه مرکبات می تواند در طیور مسمومیت ایجاد کند. علاوه بر آن باید
توجه داشت، که نسبت کلسیم به فسفر در این فرآورده پایین است.
ملاس چغندرقند
کلیات:
ملاس چغندرقند، یک محصول جانبی است که در هنگام تولید قند از چغندرقند، به دست
می آید. برای به دست آوردن ملاس، چغندرقند خرد شده و قندهای موجود در آن در آب
گرم آزاد می شوند، و سپس پس از کریستاله شدن قند موجود در آب، مایع سیاه رنگ غلیظ
باقی می ماند، که همان ملاس چغندرقند است.
معمولاً ملاس تولید شده به قند اضافه می شود، ولیکن مقادیری از این فرآورده هم به
صورت مایع و به طور جداگانه، عرضه و به فروش می رسد.
مزایای تغذی های:
70 درصد ماده خشک است، که 50 - ملاس چغندرقند به طور معمول دارای حدود 75
درصد از این مواد را قندها تشکیل می دهند. میزان پروتئین خام در ملاس به طور طبیعی در
4 درصد بوده و بخش عمده آن شامل ترکیبات ازته غیر پروتئینی از جمله آمین ها - حدود 7
و بتائین ها 1 می باشد. این ترکیبات سبب ایجاد بوی ماهی در هنگام استخراج قند م یگردد.
محدودی تهای مصرف:
میزان کلر، سدیم و پتاسیم در ملاس چغندرقند بالا است. این فرآورده برای طیور به عنوان
یک ملین شناخته می شود.
نخود خشک شده
کلیات:
برای مصرف انسان، هنگامی که گیاه جوان است و دانه های آن آبدار .Peas. گیاه نخود
می باشد، برداشت می شود. در حالی که گیاهان نخود که به مصرف تغذیه حیوانات و طیور
می رسند، زمانی برداشت می شوند که معمولاً دانه های آن ها سخت تر و خشک تر و کاملا
رسیده باشند.
باید توجه داشت که، از نخود عمدتاً برای مصرف و تغذیه انسان استفاده م یشود، که پیش
از مصرف، نخودها خیسانده شده و بعد به صورت کنسرو نخود و یا نخودهای خشک شده
مورد استفاده قرار می گیرند.
در طیور برای بهبود قابلیت هضم این محصول ، معمولاً نخود را پیش از تغذیه آن توسط
طیور، آن ها را تحت تاثیر بخار قرار داده، سپس به صورت پولکی در آورده و یا اینکه خرد
می کنند و به مصرف تغذیه طیور می رسانند.
مزایای تغذی های:
نخود خشک شده از نظر ترکیب شیمیایی اغلب مشابه لوبیای مزرعه م یباشد، ولیکن میزان
پروتئین در آن کمتر از لوبیای مزرعه است .به طور طبیعی در حدود 26 درصد.. در
صورت استفاده از این فرآورده در جیر ههای غذایی طیور، این فرآورده م یتواند به عنوان
جایگزین سویا و سایر منابع پروتئینی مورد استفاده قرار گیرد، ولیکن باید توجه داشت که،
میزان انرژی در این فرآورده اندکی کمتر از سویا است.
نخودها از قند و نشاسته بالایی برخوردارند، ولیکن میزان اسید آمین ههای متیونین، سیستئین
و تریپتوفان موجود در آن ها کم است.
چربی موجود در این محصول عمدتا به صورت چربی غیر اشباع است. نخودها دارای
می باشند. B مقادیر زیادی از ویتامین های گروه
محدودی تهای مصرف:
باز دارنده های تریپسین و یا فیتوهماگلوتینن .لیکتین و غیره.، ممکن است در این محصول
وجود داشته باشند. گاهی در پوسته دانه های نخود تانن وجود دارد.
باید توجه داشت که، با حرارت دادن محصول اغلب عوامل ضد تغذیه ای در آن تجزیه
می شوند و تا حدودی مقدار آن ها کاهش می یابد. میزان عوامل ضد تغذیه ای در گونه های
جدید نخود به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. این محصول ملین بوده و تغذیه
طیور با آن می تواند موجب اسهال شود.
باید توجه داشت که، اضافه کردن نخود خشک شده در جیر ههای غذایی متراکم جوجه ها
مناسب نیست.
دانه های یولاف
کلیات:
است. دانه Avena Sativa دانه های یولاف، دانه های حاصل از گیاه یولاف با نام علمی
یولاف یک دانه غلاف دار است، که به طور عمده برای استفاده در جیره های غذایی دام و
طیور کشت می شود.
غلاف الیافی دانه یولاف می تواند به طور طبیعی تا حدود 25 درصد وزن دانه را تشکیل
دهد. گاهی اوقات این غلاف را پیش از تغذیه از دانه یولاف جدا م یکنند. وزن غلاف دانه
بستگی به گونه گیاه یولاف و هم چنین فصل برداشت این محصول دارد.
برای افزایش قابلیت هضم یولاف، اغلب دانه گیاه یولاف را غلتک زده و یا اینکه به صورت
پولکی در می آورند.
مزایای تغذی های:
دانه یولاف نسبت به دانه گندم و جو از انرژی کمتری برخوردار است ،ولیکن میزان چربی
غیراشباع آن بیشتر است. دانه های یولاف دارای میزان الیاف بالایی است، و بنابراین استفاده
از آن جیره های غذایی نشخوارکنندگان در مقایسه با غیر نشخوارکنندگان و طیور متداول تر
است. مقدار اسیدهای آمینه لیزین، متیونین و هیستیدین آن کم است.
دانه های یولاف در مقایسه با دانه های غلات دیگر، برای تغذیه طیور از کیفیت بهتری
برخوردار است، ولیکن در صورت استفاده از آن در جیره غذایی به مقدار بیش از اندازه
معمول، این امر موجب کاهش رشد طیور می شود.
میزان چربی موجود در این محصول نسبت به سایر غلات بالا بوده .به طور معمول در
حدود 64 درصد. و این محصول غنی از اسیدهای چرب غیراشباع است. اغلب از نوع
غلتک زده دانه های یولاف، در جیره های غذایی همراه با ذرت درشت استفاده می شود.
محدودی تهای مصرف:
میزان اسید فیتیک 1 در دانه های غلات بالا بوده، این امر موجب ترکیب فسفر و کاهش
قابلیت استفاده و یا هضم فسفر در جیره های غذایی طیور م یگردد.
میزان اسید گلوتامیک در پروتئین این محصول بالا است. چربی موجود در دان ههای یولاف
از نوع غیراشباع بوده، و استفاده از دانه های یولاف به مقدار زیاد و بیش از اندازه معمول در
جیره غذایی موجب نرم شدن چربی لاشه طیور می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
لطفا در صورت امكان نظر ارزشمندتان را درج فرمايند